چکیده

     هنرهای نمایشی یکی از پرسابقه ترین هنرها میان اقوام مختلف بشر بوده است. این هنرها در هر جامعه، از صورت و محتوايی متفاوت و تابع آداب و رسوم آن جامعه بوده؛ به طوری که مردم هر سرزمین بر اساس فرهنگ و سنن رایج خود، سعی در اجرای این هنرها داشته اند. در ايران ، مفهوم و كاربرد هنرهاي نمایشی و اجرا در بيشتر جنبه های آن، بيان معضلات اجتماعي و اعتقادی می باشد. اين نمايش‌ها و اجراها بيشتر جنبه بومی و سنتی داشته و برآمده از نهادهاي مردمي است و با باورهاي عاميانه آنان عجين شده است.

     در سال های اخیر به طور کلی به هنرهای نمایشی بومی و سنتی و همچنین کیفیت برگزاری آنها کمتر توجه شده و در نتیجه بستر مناسب جهت رشد و ظهور این هنرها به طور شایسته فراهم نبوده است. استان خوزستان به واسطه قرارگیری در منطقه خاص جغرافیایی و تنوع قومی توانسته است زیربنای شکل گیری هنرهای نمایشی بومی و سنتی مختلفی باشد. در این راستا به نظر می رسد جهت شناسایی هر چه بیشتر ارزش های فرهنگی-هنری این منطقه و همچنین جلوگیری از زوال و فراموشی این ارزش ها بهترین مکان برای بررسی عمیق و کاربردی این سلسله مفاهیم، محیط های آکادمیکی همچون مدارس و دانشکده هایی است که علاوه بر تامین فضای تحصیل و انتقال اصول این هنرها از گذشته تا به امروز به بازآفرینی و روز آمد نمودن آن یاری رساند. لذا قرار گیری این مجموعه در سایت دانشگاه شهید چمران که یکی از مراکز مهم علمی و پژوهشی جنوب کشور می باشد بسیار حائز اهمیت بوده و می تواند نقش موثری در بهبود و رفع مسائل مطروحه ایفا نماید.

     روش تحقیق این پژوهش، یک روش تفسیری- تاریخی بوده که راهبردهای ویژه ای را درگیر می نماید. تدابیر مورد استفاده در این پژوهش شامل مطالعات کتابخانه ای، مطالعات میدانی و مشاهده است که به منظور طراحی ضمن معیارهای بدست آمده از این پژوهش مورد استفاده قرار خواهند بود. تدابیر مورد استفاده در این پژوهش شامل مطالعات کتابخانه ای، مطالعات میدانی و مشاهده است؛ تحلیل ها نیز با روشی توصیفی- تحلیلی انجام می گردند که به منظور طراحی، ضمن معیارهای بدست آمده از این پژوهش مورد استفاده قرار خواهند گرفت.

 واژگان کلیدی : هنرهای نمایشی بومی و سنتی، آموزش آکادمیک هنرهای نمایشی، احیاء و بازآفرینی فضاهای اجرا،  دانشگاه شهید چمران اهواز