چکیده

     زیربنای جامعه را فرهنگ تشکیل می دهد و موجودیت اقوام متعدد، وامدار این رکن اساسی و عنصر حرکت ساز و نقش آفرین می باشد. مهم ترین عوامل فرهنگ ساز، ارزش های معنوی، کرامت های اخلاقی، معارف، ابتکارات و خلاقیت هایی هستند که خود ریشه در حقیقت جویی دارند و برای نسلی نوخاسته، پویا و بالنده، خودآگاهی فرهنگی و توجه به هویت اصیل و بومی، ضرورتی اجتناب ناپذیر است. وجود اقوام مختلف با آداب و رسوم متفاوت، باعث بوجود آمدن تضادهایی هرچند ناچیز در بین اقشار مختلف مردم و به خصوص جوانان گردیده است. گردآوردن این افراد با قومیت ها و فرهنگ های مختلف در یک مجموعه، باعث بوجود آمدن تعاملات فرهنگی مثبت خواهد شد. این تعاملات فرهنگی، پایه و اساس ارتقاء سطح کمی و کیفی فرهنگ غالب بر جامعه خواهد بود.

     این طرح به طور خاص در نظر دارد که احترام به مخاطب عام و تعامل هدفمند با وی را، سرلوحه کار خود قرار دهد و موجب آشنایی مردم با فرهنگ غنی منطقه محل سکونت خویش باشد تا بدین وسیله تهدیدهای ناشی از تضادهای فرهنگی موجود را کاهش و در نهایت به فرصت های جدید فرهنگی تبدیل نماید.

     در پژوهش حاضر، از روش هایی نظیر توصیفی – تحلیلی در مطالعه و تحلیل متون؛ روش تفسیری – تاریخی برای کشف نمونه ها و آثار تاریخی اقوام مورد نظر و روش میدانی به جهت شناخت و بررسی آداب و رسوم اقوام مختلف استفاده می شود. همچنین با بررسی و تحلیل اطلاعات به دست آمده نقش فضاهای جمعی، نظیر؛ بازار و میدان که همواره عامل تقویت کننده تعاملات اجتماعی میان افراد مختلف در این منطقه بوده است و به کارگیری این گونه فضاها در مجموعه مورد نظر در نهایت به دنبال تبیین راهکارهایی با هدف نزديک کردن فرهنگ اقوام خوزستانی به يکديگر و تلاش در شناسايی و بررسی معضلات فرهنگی و ارتقا بخشيدن به پایداری اجتماعی در منطقه خوزستان می باشد.

واژگان کلیدی : فرهنگ، هویت، تعاملات فرهنگی، تعاملات اجتماعی، پایداری اجتماعی