اعاده دادرسی
جهات اعاده دادرسی
نسبت به احکامی که قطعیت
یافته ممکن است به جهات ذیل در خواست اعاده دادرسی شود :
1 - موضوع حکم ، مورد ادعای
خواهان نبوده باشد.
2 - حکم به میزان بیشتر از
خواسته صادر شده باشد .
3 - وجود تضاد در مفاد یک
حکم که ناشی از استناد به اصول یا به مواد متضاد باشد .
4 - حکم صادره با حکم دیگری
در خصوص همان دعوا و اصحاب آن ، که قبلا توسط همان دادگاه صادر شده است متضاد باشد
بدون آن که سبب قانونی موجب این مغایرت باشد .
5 - طرف مقابل در خواست
کننده اعاده دادرسی حیله و تقلبی به کار برده که در حکم دادگاه موثر بوده است
.
6 - حکم دادگاه مستند به
اسنادی بوده که پس از صدور حکم ، جعلی بودن آنها ثابت شده باشد
.
7 - پس از صدور حکم ، اسناد
و مدارکی به دست می آید که دلیل حقانیت در خواست کننده اعاده دادرسی باشد و ثابت
شود اسناد و مدارک یادشده در جریان دادرسی مکتوم بوده و در اختیار متقاضی نبوده
است .
مهلت در خواست اعاده
دادرسی
مهلت درخواست اعاده
دادرسی برای اشخاص مقیم ایران بیست روز و برای اشخاص مقیم خارج از کشور دو ماه به
شرح زیر است : 1 - نسبت به آرای حضوری قطعی ، از تاریخ ابلاغ
2 - نسبت به آرای غیابی ،
از تاریخ انقضای مهلت واخواهی و درخواست تجدید نظر
تبصره - - در مواردی که
درخواست کننده اعاده دادرسی عذر موجهی داشته باشد طبق ماده 306 این قانون عمل
میشود.
چنانچه اعاده دادرسی به
جهت مغایر بودن دو حکم باشد ابتدای مهلت از تاریخ آخرین ابلاغ هر یک از دو حکم است.
در صورتی که جهت اعاده
دادرسی جعلی بودن اسناد یا حیله و تقلب طرف مقابل باشد ، ابتدای مهلت اعاده دادرسی
، تاریخ ابلاغ حکم نهایی مربوط به اثبات جعل یا حیله و تقلب می باشد .
هر گاه جهت اعاده دادرسی
وجود اسناد و مدارکی باشد که مکتوم بوده ، ابتدای مهلت از تاریخ وصول اسناد و
مدارک یا اطلاع از وجود آن محاکمه میشود. تاریخ یادشده باید در دادگاهی که به
درخواست رسیدگی می کند ، اثبات گردد.
مفاد مواد 337 و 338
قانون آئین دادرسی دادگاه‌های عمومی و انقلاب در امور مدنی در اعاده دادرسی نیز
رعایت میشود.
ترتیب در خواست اعاده
دادرسی و رسیدگی
اعاده دادرسی بر دو قسم
است :
اعاده دادرسی (اصلی)
عبارت است از این که متقاضی اعاده دادرسی به طور مستقل آن را درخواست نماید. (بند
الف ماده 432 از قانون آئین دادرسی دادگاه‌های عمومی و انقلاب در امور مدنی مصوب
21/1/1379)
اعاده دادرسی (طاری) :
عبارت است از این‌که در اثنای یک دادرسی حکمی به عنوان دلیل ارائه‌گردد و‌کسی‌که
حکم یادشده علیه او ابراز شده نسبت به آن درخواست اعاده دادرسی نماید. (بند ب ماده
432 قانون آئین دادرسی دادگاه‌های عمومی و انقلاب در امور مدنی مصوب 21/1/1379)
دادخواست اعاده دادرسی
اصلی به دادگاهی تقدیم میشود که صادر کننده همان حکم بوده است ودرخواست اعاده
دادرسی طاری به دادگاهی تقدیم میگردد که حکم در آن جا به عنوان دلیل ابراز شده است .
پس از درخواست اعاده
دادرسی طاری باید دادخواست لازم ظرف روز به دفتر دادگاه تقدیم گردد.
دادگاهی که دادخواست
اعاده دادرسی طاری را دریافت می دارد مکلف است آن را به دادگاه صادر کننده حکم
ارسال نماید و چنانچه دلایل درخواست را قوی بداند و تشخیص دهدحکمی که در خصوص
درخواست اعاده دادرسی صادر می گردد موثر در دعوا می باشد ، رسیدگی به دعوای مطروحه
را در قسمتی که حکم راجع به اعاده دادرسی در ان موثر است تا صدور حکم نسبت به
اعاده دادرسی به تاخیر می اندازد و در غیر این صورت به رسیدگی خود ادامه می دهد.
چنانچه دعوایی در دیوان
عالی کشور تحت رسیدگی باشد و درخواست اعاده دادرسی نسبت به آن شود ، درخواست به
دادگاه صادرکننده حکم ارجاع می گردد. در صورت قبول درخواست یادشده از طرف دادگاه ،
رسیدگی در دیوان عالی کشور تا صدور حکم متوقف خواهد شد.
برچسب ها:
اعاده دادرسی اعاده دادرسی موضوع حکم وجود تضاد حکم صادره دعوا و اصحاب مهلت درخواست آرای غیابی تحقيق جزوه مقاله پايان نامه پروژه دانلود تحقيق دانلود جزوه دانلود مقاله دانلود پايان نامه