سازمان ملل متحد و حل
بحرانهاى بين المللى
بيش از نيم قرن از عمر
سازمان ملل متحد مىگذرد.
در اين مدت ساختار و
فعاليتهاى سازمان با گسترش و تحولات چشم گيرى روبرو بوده است.
اگر در 1945 فقط 51
دولتبه عنوان اعضاى مؤسس، در سازمان ملل متحد حضور داشتهاند امروزه تعداد اعضاى
آن متجاوز از 185 دولت مىباشد.
در كنار افزايش اعضاء
مىتوان تحول فعاليتهاى سازمان را نيز مشاهده نمود.
از مهمترين فعاليتهاى
سازمان ملل متحد كه دچار تحول شده است فعاليت در قلمرو صلح و امنيت جهانى است كه
اصلىترين هدف سازمان هم مىباشد.
اين تحول در واقع گسترش
مفهوم صلح را به ارمغان آورده است.
اگر روزى فقط بروز
مخاصمات مسلحانه تهديدى بر ضد صلح يا نقض صلح به شمار مىرفته است، امروزه نقض
حقوق بشر، نقض حقوق بشر دوستانه، كشتار جمعى، پاكسازى قومى، تروريسم، عدم وجود
نظام دموكراتيك در كشورها و...
نيز صلح و امنيت جهانى را
تهديد مىكند.
لذا شوراى امنيت، در هيات
قانونگذار بين المللى، عصر جديدى را در حيات خود آغاز كرده است.
مصوبات فراوان شوراى
امنيتبر اساس فصل هفتم منشور از آغاز دهه 90 (در پى پايان يافتن جنگ سرد) خود
مؤيد اين ادعا است.
از آنجا كه سيستم امنيت
جمعى پيش بينى شده در منشور، از همان بدو تاسيس سازمان نتوانست تحقق عينى پيدا
كند، لذا سازمان در عمل از نيروهايى كه دولتها بطور داوطلبانه در اختيارش قرار
مىدهند (نيروهاى حافظ صلح) استفاده مىنمايد.
افزايش فعاليتهاى شوراى
امنيت كه خود ناشى از تفسير موسع از مفهوم صلح استسبب شده تا نيروهاى حافظ صلح
سازمان (كلاه آبىها) فعاليتهاى بسيار متنوعى را انجام دهند.
اين نيروها علاوه بر
اينكه وظيفه كلاسيك خود يعنى حايل شدن ميان نيروهاى درگير را انجام مىدهند،
فعاليتهاى ديگرى از جمله; انجام عمليات نظامى، نظارت بر انتخابات داخلى، ارائه نقش
پليس و غيره...
را نيز عهده دار مىشوند.
بطورى كه تعيين دقيق
قلمرو فعاليت آنها هر روز مشكلتر و پيچيده تر مىشود.
همين امر سبب شده است كه
برخى صحبت از نسل دوم و حتى نسل سوم عمليات حفظ صلح مىكنند (1) .
عدهاى هم حتى عمليات حفظ
صلح را به دليل داشتن ابعاد مختلف از جمله نظامى، بشر دوستانه، مداخله گرانه ...
غير قابل تعريف و توصيف
مىدانند (2) .
تحول در فعاليتهاى
نيروهاى حافظ صلح اين سؤال اساسى را مطرح مىكند كه: آيا اين نيروها خلاء ناشى از
عدم اجراى مفاد فصل هفتم منشور بخصوص مواد 42 و 43 را پر نمىكند؟
پروفسور ژان مارك سورل،
استاد دانشكده حقوق دانشگاه رن فرانسه كه بنا به دعوت دانشكده حقوق دانشگاه شهيد
بهشتى در سال 1376 به ايران سفر كرد، سعى مىكند در يكى از كنفرانسهاى خود در
دارالعلم مفيد تحت عنوان:
\"LONU et le regalement des crises
internationales\"
پاسخى به اين سؤال ارائه
دهد.
لازم به ذكر است كه متن
سخنرانى به زبان اصلى در نزد مترجم موجود است كه در صورت نياز تقديم مىگردد ضمنا
متذكر مى شود كه كليه پاورقيها از آن مترجم مىباشد.
مقدمه: سيستم امنيت جمعى
ميثاق جامعه ملل و منشور
ملل متحد، براى تحكيم اصل عدم توسل به زور، يك سيستم امنيت جمعى پيش بينى كردهاند
كه امكان رعايت اصل مزبور را فراهم مىكند.
امنيت جمعى در نگاه اول
يك سيستم بسيار ساده است: هر مخاصمه يا تهديد به مخاصمه بينالمللى (در سطح جهانى،
قاره اى، محلى و حتى داخلى) كه ممكن است منجر به تهديد بر ضد صلح جهانى يا نقض اين
صلح شده يا امكان تحقق تجاوزى را فراهم سازد بايد، در چارچوب سازمان، با عكس العمل
جمعى كليه اعضا مواجه شود.
چنين فرضى مرتبط با دفاع
مشروع جمعى در سطح جهانى است.
برچسب ها:
سازمان ملل متحد و حل بحرانهاى بين المللى سازمان ملل متحد حل بحرانهاى بين المللى ملل متحد بحرانهاى بين المللى تحقیق جزوه مقاله پایان نامه پروژه دانلود تحقیق دانلود جزوه دانلود مقاله دانلود پایان نامه