تحقیق پل و راه  

بخش اول: طرح كلي

مقدمه

جي اي كرمن، مهندس اصلي (عالي رتبه) شاهراه، آژانس شاهراه ها

پيش زمينه آژانس شاهراه “hihung Agency” مسئوليت اداره شبكه راههاي اصلي انگلستان را به عهده دارد. اين امر به معناي نگاه داري و بهبود بخشيدن به شبكه موجود است كه پل ها بخش مهمي از آن را تشكيل مي دهند. پل ها نه فقط به دليل وجود كاربردي خود بلكه به دليل منابع اساسي مورد نياز براي نگاهداري آنها اهميت دارند.

از سال 1988، سرمايه صرف شده براي برنامه نگهداري پل هاي راه هاي اصلي كشور حتي به مرز 1000 ميليون پوند هم رسيده است. بخش اعظم هزينه به نياز مبني بر نگهداري پل ها در حد استاندارد و به خصوص در مورد وسائط نقليه سنگين اروپايي بين المللي مربوط است. هدف اصلي، حصول اطمينان از اين امر است كه از اول ژانويه 1999 تمام سازه هايي كه راه هاي اصلي بر آنها سوارند مي توانند به طور ايمن توسط كاميون ها مورد استفاده قرار گيرند.

در سال هاي اخير، پل هاي راه هاي اصلي براي هيئت مديره اين آژانس از جايگاه خاصي برخوردار بوده اند، زيرا ناسيونال آديت آفيس «دفتر اصلي مميزي»، كميته حسابهاي مردمي پارلمان و كميته حمل و نقل يكي پس از ديگري در اين زمينه سرمايه گذاري كرده اند. اين امر سبب شده است آژانس بيش از حد معمول به سازه ها توجه كند.

واضح است كه برنامه 15 سالة احياء (بازسازي) پل هاي جاده‌اي نشانگر يك تلاش اساسي از سوي آژانس است كه با هدف بهبود بخشيدن به پل‌ها مي‌باشد به گونه‌اي كه اين پل ها تحت شرايط ترافيكي سنگين امروزه بتوانند عملكرد صحيحي داشته باشند. مقامات محلي و ساير صاحبان پل نيز در مورد پل هاي خود دست به اقدامات مشابهي زده اند.

اين اقدامات بسيار آموزنده بوده اند. يك پيام واضح حاصل از اين اقدامات نياز مبرم به يك سيستم جامع براي مديريت پل هاست. بسياري از پل ها بدون هيچ اشكالي در ارزيابي ها رد مي شوند پس دانستن اين كه آيا لازم است كاري براي اطمينان يافتن از ايمني عمومي انجام شود يا فقط مسائل مربوط به هزينه كل عمر پل ضروري هستند، مهم است. اين همان جايي است كه داوري واضح مهندسي مورد نياز است.

فوايد حاصل از صرف هرگونه پول براي فعاليت هاي مديريتي چندان روشن نيست. فوائد هر نوع اقدام اصلاحي يا پيشگيري كننده بسيار پيچيده است. اگر به طور آشكار خطر تخريب يا افتادن پل وجود داشته باشد، انجام بعضي اقدامات ضروري است، اما اگر اقدامات مربوط به كاهش دادن هزينه هاي آينده باشند، سود آنها فقط در درازمدت معلوم مي شود.

«هاي ويز ايجنسي» (Highwaysw Agency) شروع به بازنگري در پايگاه اطلاعاتي قديمي كرده است و اقدامات جديدي را آغاز نموده است. اين كارها از طريق چندين پروژه با شركت متخصصان داخلي و خارجي صورت مي گيرند. تيم ها در حال بررسي اصول اساسي فرآيندهاي مديريت پل صفي هستند. هدف آنها رسيدن به نظام قانونمندي است كه جواب سؤالات آنها را بدهد.

اقدامات آژانس نه تنها بر فعاليت هاي نمايندگان و پيمانكاران نگهداري خود آن، بلكه روي ساير مقامات مسؤول پل ها در انگلستان و جاهاي ديگر كه بخواهند از اين روش‌ها استفاده كنند، ‌تأثير خواهد گذاشت. بنابراين، بايد بر اين نكته تأكيد كرد كه هرگونه نتيجه گيري در بارة اين موضوعات بايد بر اساس موافقت و هماهنگي عده زيادي انجام شود. اميد است اين كتاب نقش مؤثري در بحث در باره اين موضوعات مهم داشته باشد.

مسائل جهاني (مربوط به كل دنيا)

مؤلف اين اثر، به عنوان عضوي از «كيمته اجرائي انجمن راه هاي جهان» (PIARC) (Executive Committee of the World Road Association)،‌كاملاً آگاه است كه نگهداري پل ها در حال حاضر موضوعي بسيار مهم براي بسياري از كشورهاي دنياست. در دهه هاي اخير، رشد تقاضا براي حمل و نقل جاده اي به گسترش سريع شبكه راه ها، تقريباً در تمام كشورها انجاميده است. در طول مدت زماني نسبتاً كوتاه، تعداد زيادي پل احداث شده است. بسياري از اين سازه ها د ر طول مدت چند سال پس از ساخت، دچار مشكلات و نقص هاي فراواني شده اند. در بسياري كشورها، از دهه 60 به بعد، نياز به نگهداري پل ها تا حد غيرقابل كنترلي افزايش يافته است.

اهداف

با اين وجود، در دنيايي كه امروز در آن زندگي مي كنيم، فقط در پي راه حل هاي مهندسي بودن، كافي نيست: (صرفاً جستجوي راه حل هاي مهندسي كافي نيست) جامعه انتظار دارد ما به عنوان مهندسان و مديران هر اقدامي كه انجام مي دهيم ساير مسائل را هم مد نظر قرار دهيم. اولين و مهمترين مسائل البته «ايمني» است. سازه ها بايد در يك وضعيت ايمن نگاه داشته شوند، و هرگاه خطر جدي وجود داشته باشد، بايد بلافاصله اقدامات امنيتي صحيح صورت گيرند.

در نتيجه پژوهش هاي در حال انجام در سراسر دنيا، امروزه امكان يافتن روش هاي عاقلانه تر براي درنظر گرفتن ريسك ها و گزينه ها در مهندسي پل وجود دارد. عامل و آينده انجام اين كار، مسائلي است كه مقامات مسؤول بزرگراه همه جا با آن روبه رو هستند. مهم ترين اين مسائل چگونگي تقسيم سرماية اندك موجود در ميان اين همه اقدامات واجب و ضروري است.

بسيار اميدواركننده است كه كار ارائه شده در اين كتاب حاصل همكاري وسيع متخصصان بين المللي است. ما صادقانه اميدواريم كه چنين همكاري هاي بين المللي و گسترش و تداوم يابد.

برنامة احيا و بازسازي پل ها

در نوامبر 1987، دپارتمان حمل و نقل يك برنامه 15 ساله را براي احياء پل هاي موجود در راه ها و جاده ها و ساير سازه ها آغاز نمود (برنامه پل ها). اين برنامه در واكنش به رشد سريع حجم ترافيك، افزايش وزن مجاز وسائل نقليه، مسائل مربوط به دوام پل هاي بتني و ساير سازه ها كه بر اثر پاشيدن نمك براي باز شدن يخ ها ايجاد شده بود، طراحي شد.

«آژانس بزرگ راهها» برنامه پل ها را به موازات برنامه هاي احداث و نگهداري راه ها و جاده ها اجرا كرده است. «نمايندگي هاي نگهداري»، كه از شركت هاي مهندسان مشاور و مقامات محلي تشكيل شده اند، برنامه پل ها را به نمايندگي از اين آژانس به اجرا درمي آورند. اهداف اصلي آنها براي نگهداري راه ها و جاده ها به اين ترتيب است:

خفظ سرمايه گذاري هاي انجام شده در گذشته در سيستم راه ها با صرف هزينه بهينة براي طول راه ها و ايجاد كمترين اختلال در جريان ترافيك: و حصول اطمينان از اين امر كه راه ها ايمن و قابل اعتماد هستند و كيفيت راندن در آنها حد استانداردي را برآورده مي كند. (طرح تجاري هاي ويز ايجنسي،

96-1995)

توسعه و تحقيق استراتژيك

«اداره فدرال بزرگ راهها» در حال حاضر فعاليت پژوهشي خود را به سه حوزه وسيع تقسيم كرده است. اولي، مديريت پل است يعني بهبود بخشيدن به بازرسي ها، ارزيابي هاي غيرتخريبي و سيستم هاي مديريت پل. دومي، مواد ساختماني (مصالح) با كيفيت بالا هستند. در حال حاضر پژوهش‌هايي در باره فولاد با كيفيت بالا، بتن با كيفيت بالا، پولي مرهاي فيبري و آلومينيوم در حال انجام است. سومين حوزه، كه كاربردهاي مهندسي نام دارد، دسته بندي فعاليت هاي پژوهشي است كه در حوزه‌اي كه قبلاً ذكر شد جاي نمي گيرد. اين فعاليت‌ها عبارتند از روش هاي و فن آوري‌ها بهبود يافته، طراحي، مسائل مربوط به زلزله، فرسايش، مسائل هيدروليك و ژئوتكنولوژي.