معیار های شادی 

درآمد

شادی، از مهم‏ترین احساسات و نیازهای بشر به شمار می‏رود. هر ملتی با توجه به باورهایش به گونه‏ای ابراز غم و شادی می‏کند. اسلام نه تنها این احساسات را سرکوب نمی‏کند، بلکه بر اساس برخی آیه‏ها و روایت‏ها آن را امری ضروری می‏داند و البته برای آنها حد و مرزی قایل شده است تا بدین طریق، کنترل مثبتی شوند. در این مجموعه ابتدا شادی را تعریف می‏کنیم و سپس به ضرورت و شرایط و معیارهای این بحث در چهار چوب اسلام، همچنین به عوامل و آثار شادی اسلامی می‏پردازیم.

تعریف شادی

شادی؛ در لغت به معنای، خوشحالی، سلامتی و فرح آمده است. آنچه در این نوشتار مورد نظر ماست، همان معنای نخست، یعنی خوشحالی و مسرت است.

در تعریف اصطلاحی شادی، شهید مطهری رحمه‏الله می‏فرماید:

سرور، حالت خوش و لذت‏بخشی است که از علم و اطلاع بر اینکه یکی از هدف‏ها و آرزوها انجام یافته است یا انجام خواهد یافت، به انسان دست می‏دهد.

یکی از دانشمندان در این‏باره می‏گوید: «شادی، عبارت است از مجموع لذت‏ت‏های بدون درد.» نویسنده کتاب «انگیزش و هیجان» نیز در تعریف شادی چنین می‏نویسد: « شادی احساس مثبتی است که از حس رضایت‏مندی و پیروزی به‏دست می‏آید».

به طور کلی می‏توان گفت: سرور، حالت خاصی از لذت است که این لذت موجب جلای درون از غم و ناراحتی می‏شود. این امر درونی گاهی نشانه‏هایی نیز در بیرون از خود دارد؛ مانند خنده یا گریه شوق، از جمله گریه مادری که طفل گم‏شده خود را می‏یابد. البته اگر مسائلی همچون مال و ثروت و شهرت، تنها لذت و سروری این چنین را به دنبال داشته باشند، مایه خرسندی است.

;شادی آن شادی است که از جان رویدت         ;تا درون از هر ملالی شویدت

;ور نه آن شادی که از سیم و زر است  ;آتشی دان کاخرش خاکستر است

ادیب

ضرورت شادی

شادی یکی از نیازهای اساسی زندگی و عاملی برای رشد و موفقیت است. نظام هستی به گونه‏ای است که اسباب شادی را برای انسان فراهم می‏کند؛ بهار طرب‏انگیز، آبشارهای زیبا، گل‏های رنگارنگ، صحنه طلوع خورشید، باران لطیف، پرندگان زیبا و نغمه‏سرایی آنها و بسیاری دیگر از پدیده‏های شگفت‏انگیز جهان، شادی را برای ما به ارمغان می‏آورند.

;حق تو را از بهر شادی آفرید ;تا ز تو آرامشی گردد پدید

;پس در آرامش نمایی زندگی ;وارهی از مشکلات زندگی