تحقیق شخصیت فرد  

چكيـده

فرد در خانواده متولد مي شود و والدين يا ديگر اعضاي خانواده از او مواظبت مي كنند . خانواده بر شكل گيري شخصيت فرد به عنوان عضوي از اجتماع ، موجودي متفكر و داراي شناخت تأثير زيادي دارد . نوع رفتار والدين در اعمال ، انديشه ها و احساسات فرزندان تأثيرات عمده أي دارد . اگر فرد در خانواده أي رشد پيدا كند كه به مسائل تربيتي و روانشناسي آگاهي داشته باشند بدون شك بسياري از نيازهاي رواني و عاطفي فرزند در حين رشد جسماني او برآورده شده و چنين فردي در آينده در زندگي اجتماعي خود راحت تر و خيلي بهتر مي تواند با ديگران ارتباط خوبي بر قرار كند . مسائل تربيتي زيادي در رابطه با فرزندان وجود دارد كه والدين بايد به آنها توجه داشته و در تربيت فرزند خود آنها را به كار گيرند در اينجا به اختصار تعدادي از آنها را مورد توجه قرار داده ايم كه عبارتند از : توجه والدين به استعداد فرزندان خود زيرا خداوند انسان ها را با قابليت هاي متفاوتي آفريده است ، نيازهاي رواني جسماني و عاطفي فرزندان ،تشويق و تنبيه هات بجاي آنان ، مشاركت آنان در تصميمات و كارهاي گروهي براي اينكه در آينده فردي با اراده باشند و زير بار مشكلات زندگي كمر خم نكنند و بسياري از مسائل ديگر البته نبايد فراموش كرد كه ارتباط والدين با مدرسه براي تربيت و پرورش بهتر فرزندان امري مهم به شمار مي آيد كه والدين گرامي بايد به آن توجه كافي داشته باشند.

مقدمه 

آموزش و پرورش صحيح كودكان و نوجوانان مستلزم هماهنگي ، كوشش و تلاش متقابل بين سه ضلع خانواده ، دانش آموز و مدرسه است .  عوامل تربيتي متعددي بر شخصيت كودك و نوجوان تأثير مي گذارد . خانه و مدرسه دو نماد تربيتي مهم به شمار مي آيند كه در صدر عوامل تأثير گذار بر روند رشد و تكامل رفتار و منش افراد قرار دارند. چنانچه پدر و مادري مسئوليت آموزش و تربيت فرزند خود را به كلي به مدرسه واگذار كند و از نيازها و رسالتهاي تربيتي فرزند خويش كه در چارچوب تربيت عمومي و رسمي نمي گنجد غافل شود بدون شك نمي تواند اميدوار باشد كه فرزندش هيچ گونه مشكل يا كمبودي نخواهد داشت . در مقابل با توجه به ازدياد جمعيت دانش آموزان و كلاسها اگر معلمان نيز فكر كنند كه مي توانند بدون ياري و هماهنگي با خانواده ها در آموزش و تربيت دانش آموزان و شكوفا سازي درست استعدادهاي آنها موفق شوند سخت در اشتباه خواهند بود. به هر ميزان كه پدران و مادران نسبت به مسئوليت ها و نقشهاي خود در مقابل يكديگر ، كودكان و مدرسه و معلمان و مربيان و مديران مدارس نيز نسبت به نقشها و مسئوليت هاي خود در مقابل همديگر ، دانش آموزان و اولياء آگاهي بيشتري داشته باشند در كار خود عملاً موفق تر خواهند بود.

شباهت و تفاوت بين نقش اولياء و معلمان 

شباهتهاي بسياري در نقش اولياء و معلمان وجود دارد. اين وظايف و كاركردهاي مشترك عبارتند از : فراهم ساختن مراقبت و ايمني فيزيكي از كودك ، رشد مهارتهاي اجتماعي ، ايجاد تحريك و انگيزش ، تشويق نگرشهاي مثبت نسبت به يادگيري و اكتشاف ، اعمال كنترل منطقي و آموزش نظم و استقامت . با اين حال رابطه والدين با دانش آموزان از رابطه معلم با دانش آموزان نزديكتر و عميق تر است. والدين با كودك تجربه پيوسته اي از صميميت ، محبت و پذيرش را فراهم مي آورند در حالي كه معلمان بايد عطوفت كمتر و عينيت بيشتري به خرج دهند . نقش عمده آموزشي والدين ايجاد يك شرايط و جو خانوادگي پايدار و مراقبت گونه است تا در آن كودك محرك هاي مناسب را دريافت كرده و براي علاقه اي كه به آموزش و موفقيت خود نشان مي دهد مورد تشويق قرار گيرد . پيوند عاطفي بين والدين و كودك در حالي كه موجب يادگيري ضمني و غير رسمي مي شود ممكن است اختلال در يادگيري را در موقعيت هاي رسمي در پي داشته باشد. كم شايع نيست كه والدين در هنگام تلاش براي آموزش رسمي و مستقيم به فرزندان خود خشمگين و حتي شديداً پرخاشگر شوند ، چرا كه با كندي فهم يا تأخير در پاسخ فرزندان خود مواجه مي شوند در حالي كه معلمان بيشتر مي توانند در مقابل نارساييها و شكستهاي دانش آموزان در تكاليف يادگيري با بردباري و تحمل رفتار نمايند. علاوه بر اين آموزش حرفه اي معلمان به آنها در كمك به دانش آموزان براي كسب مهارتهاي تخصصي و فني اطمينان بيشتري  مي بخشد.