روش تحقیق - پرخاشگری 

فصل اول :

1- بيان مسئله 

2-         اهميت پژوهش

3-         هدف پژوهش 

4-         بيان فرضيه

5-         تعاريف عملياتي واژه ها

بيان مسئله : 

آيا بين ميزان پرخاشگري در افراد مبتلا به بيماري پرفشاري خون (hyper tension) و افراد عادي تفاوت وجود دارد؟

اهميت پژوهش : 

بيماري پرفشاري خون در طبقه بنديهاي متخصصان بهداشت روان ‹‹ICD ›› طبقه بندي بين المللي بيماريهاي رواني در دسته بيماريهاي روان تني ‹‹Psy chosomatic ›› قرار دارد. اين بيماري همه ساله تعداد زيادي از افراد جامعه را مبتلا ساخته و در صورت عدم تشخيص و درمان مناسب در موارد وخيم مي تواند بسيار خطرناك باشد و افراد را در معرض سكته هاي قلبي و مغزي قرار دهد و حتي ممكن است منجر به مرگ افراد شود. با توجه به اينكه افزايش ميزان پرخاشگري و فشارهاي عصبي مي تواند يكي از عوامل سبب ساز ابتلا به بيماري پرفشاري خون باشد پي بردن به تفاوت ميزان پرخاشگري بين افراد مبتلا  به بيماري پرفشاري خون و افراد عادي مي تواند گام موثري درجهت كمك به افراد مبتلا به بيماري پرفشاري خون در كنترل فشارهاي عصبي، خشم و رفتاهاي پرخاشگرانه باشد.

هدف پژوهش : 

پي بردن به تفاوت ميزان پرخاشگري بين افراد مبتلا به بيماري پرفشاري خون و افراد عادي از طريق مقايسه ميزان پرخاشگري در افراد مبتلا به اين بيماري و افراد عادي هدف اساسي اين پژوهش مي باشد.

بيان فرضيه : 

فرض صفر H = بين ميزان پرخاشگري در افراد مبتلا به بيماري پرفشاري خون و افراد عادي تفاوت معناداري وجود ندارد.

فرض خلاف HA = بين ميزان پرخاشگري در افراد مبتلا به بيماري پرفشاري خون و افراد عادي تفاوت معناداري وجود دارد.

تعاريف عملياتي واژه ها: 

پرخاشگري : حالت، هيجان يا همان چيزي است كه به وسيله پرسشنامه AGQ به دست مي آيد.

پرفشاري خون : همان چيزي است كه توسط وسيله فشار خون سنج بدست مي آيد و درجه آن بالاتر از آن مي باشد.

فصل دوم :

مقدمه 

احتمالاً تمام افراد با واژة پرخاشگری آشنایی نسبی د ارند و این حالت را تجربه  کرده اند به گونه ای که اگر این واژه را متصور شویم متعاقباً حالت هیجانی آن را در ذهن می توانیم تداعی کنیم. تقریباً هیچ چیز مخرب تر از پرخاشگری نابجا نمی تواند باشد به طوری که می تواند ارتباطات انسانی را به راحتی ویران کند.

پرخاشگری عموماً رفتار کاملاً طبیعی انسانهاست اما زندگی که پرخاشگری خارج از کنترل و ویرانگر باشد می تواند در کار، ارتباطات اجتماعی و حتی در کل کیفیت زندگی مشکلاتی را به وجود بیاورد ممکن است کار به جایی برسد که شما احساس کنید اسیر هیجان قدرتمندی هستید که نمی توانید از آن اجتناب کنید پرخاشگری یک حالت هیجانی است که از لحاظ شدت می تواند خفیف، شدید یا ویرانگر باشد همانند هیجانات دیگر ، پرخاشگری موجب تغییرات زیستی و فیزیولوژیکی متعددی می شود مثل افزایش فشار خون، افزایش ضربان قلب، تند شدن تنفس و ... همچنین عصبانیت می تواند ناشی از عوامل بیرونی یا درونی باشد شما می توانید از دست فرد مشخصی مثل یک همکار یا از یک حادثه عصبانی شوید . همچنین پرخاش شما      می تواند ناشی از نگرانی یا تفکر شما در مورد مسائل شخصی باشد با یادآوری حوادث و خاطرات تلخ و آسیب زا که می تواند پرخاشگری را شدت بخشد زمانی که احساس نفرت از شخصی را به زبان می آوریم یا اقدام به آسیب رساندن به وی می کنیم، دیگر نمی توانیم به این شناخت برسیم که آن شخص جنبه های خوبی هم دارد از سوی دیگر، وقتی در برابر کسی پرخاشگری می کنیم به این معناست که جاذبه آن شخص در نظر ما کم شده است.

به همین سبب، پس از اعمال پرخاشگری، کوشش خواهیم کرد تا حسن های او را دست کم بگیریم و معایب وی را برجسته تر کنیم تا از این طریق ناهماهنگی شناختی را کاهش دهیم، به علاوه سعی می کنیم تا دلایل دیگری برای تنفر از آن فرد پیدا کنیم، مرد اغلب پس از فریاد زدن، کتک زدن یا شکستن ظروف احساس آرامش پیدا می کنند این اعمال، برای مدتی کوتاه تنش را زایل می کند و فرصتی فراهم می آورد تا قدرت خود را نشان دهند، اما در بلند مدت خشونت را افزایش می دهد . درهر صورت در مورد پرخاشگری و شکل گیری آن نظریات گوناگونی ارائه شده است و هر کدام از مکاتب روانشناسی نظرات خاص خود را بیان کرده اند مانند فروید که پرخاشگری از نوعی سائق می داند و یا رفتار گرایان که طبق اصول پاداش و تنبیه آن را تعریف می کنند و یا روانشناسان یادگیری که بر الگوها و یادگیری مشاهده ای تأکید دارند و یا روانشناسان شناختی که بر شناخت و طرحواره های ذهنی اشاره می کنند.