بهداشت روان
بيماري هاي رواني از بدو
پيدايش بشر وجود داشته و هيچ فردي، از هيچ طبقه اقتصادي ـ اجتماعي خاصي، در مقابل
آن ها مصونيت نداشته و خطري است که بشر را مرتبا تهديد مي‌کند. خوشبختانه نهضت
بهداشت رواني در نيم قرن اخير، افکار غلط و خرافات در مورد اين بيماري‌ها را کنار
گذاشته و نشان داده که اوّلا بيماري هاي رواني، قابل پيشگيري بوده و ثانيا در
صورتي‌كه مانند ساير بيماري ها به موقع تشخيص داده و تحت درمان قرار گيرند به همان
نسبت از مزمن شدن و عوارض آن ها کاسته خواهد شد. در راستاي همين ايده, بهداشت رواني
که جزئي از بهداشت عمومي محسوب مي شود به پيگيري موارد زير مي پردازد:
· افزايش سطح بهداشت رواني
از طريق ارتقاء آگاهي هاي جامعه در مورد بيماري هاي رواني
· شناسايي و تشخيص زودرس
اختلالات رواني و درمان آن ها
· پيشگيري از عوارض و عود
بيماري و توانبخشي بيماران
· پيشگيري از بروز
بيماري هاي رواني از طريق پيشگيري و درمان بيماري هاي جسمي
فهرست مطالب
مقدمه 1
تاريخچه 2
تعريف بهداشت روان 4
تعريف سازمان جهاني 4
ويژگي هاي افرادي كه از
نظر رواني سالم هستند 4
چند نشانه هشدار دهنده
براي ضعف رواني 5
جمعيت هاي آسيب پذير (High Risk) در
بهداشت روان 6
اهميت بهداشت روان 6
علل افزايش شيوع بيماري
هاي رواني 7
انواع بيماري هاي رواني 9
1 ـ بيماري هاي عمده يا
روان پريشي (Psychosis) 9
2 ـ بيماري هاي غير عمده 9
علل بيماري هاي رواني 10
ساير عوامل محيطي : 10
حوادث و تصادفات 11
نقش مذهب 11
اولويّت هاي بهداشت رواني 12
1ـ افسردگي 12
2ـ اسکيزوفرني 12
3 ـ زوال عقل (دمانس) 12
4 ـ عقب ماندگي ذهني 13
5 ـ صرع 13
6ـ خودکشي 13
اهداف بهداشت روان 13
1 ـ خدماتي: 13
2 ـ آموزشي 13
3 ـ پژوهشي 14
4 ـ طرح و برنامه ريزي
بهداشتي 14
پيشگيري از بيماري هاي
رواني 14
1-پيشگيري اوّليه (سطح اوّل) 14
اهداف فوق از راه هاي زير
قابل حصول است 15
2ـ پيشگيري ثانويه (سطح
دوّم) 16
اهداف فوق از طريق زير
قابل حصول مي باشد 17
3 ـ پيشگيري ثالثيه (سطح
سوّم) 18
برنامه کشوري بهداشت روان 18
پزشکان عمومي و مسأله
بهداشت روان 21
منابع 22
تاريخچه
در حقيقت بهداشت روان را
مي‌توان يکي از قديمي ترين موضوعات به شمار آورد. زيرا بيماري هاي رواني از زمان
هاي قديم وجود داشته, بطوريکه بقراط در حدود 400 سال قبل از ميلاد عقيده
داشته که بيماران رواني را مانند بيماري جسمي بايد درمان کرد. تقريبا از سال 1930
يعني بعد از تشکيل اوّلين کنگره بين المللي بهداشت روان بود که اين رشته بصورت
جزئي از علوم پزشکي درآمد و سازمان هاي روانپزشکي و مراکز پيشگيري در کشورهاي
مترقي يکي بعد از ديگري فعاليت خود را شروع کردند.
در سال 1930 اوّلين کنگره
بين المللي بهداشت روان با شرکت نمايندگان پنجاه کشور در واشنگتن تشکيل شد و
مشکلات رواني کشورها و مسائلي از قبيل تاسيس بيمارستان ها, مراکز درمان سرپائي,
مراکز کودکان عقب مانده ذهني و نظاير آن مورد مطالعه قرار گرفت. ولي در 18 سال بعد
يعني در سال 1948 در سومين کنگره بين المللي بهداشت روان که در لندن تشکيل شد اساس
فدراسيون جهاني بهداشت روان بنيان گذاري شد و در همان سال اين فدراسيون به عضويت
رسمي سازمان يونسکو و سازمان بهداشت جهاني درآمد بطوريکه سازمان جهاني بهداشت در
ژنو نقش رهبري رسمي فدراسيون جهاني بهداشت روان را به عهده گرفت. از آن تاريخ به
بعد هر سال يک جلسه بين المللي و هر چهار سال يکبار کنگره جهاني تشکيل شده و مي
شود. در نتيجه تلاش و کوشش هاي پيگير روز 18 فروردين مطابق با هفتم آوريل روز
جهاني بهداشت اعلام گرديده در سراسر جهان مسائل بهداشتي کشورها مورد بررسي قرار مي‌گيرد.
از مسئولين بهداشتي کشورهاي مختلف خواسته شده تا برنامه هاي بهداشت رواني را جزء
برنامه هاي بهداشت عمومي قرار دهند.
در کشور ايران نيز عليرغم
آنکه از زمان محمدبن زکرياي رازي و بعد, ابوعلي سينا به بيماران رواني (ديوانگان
آن زمان) توجه داشته و براي آنها از دستورات مختلف داروئي و روش‌هاي گوناگوني
همچون تلقين استفاده مي‌کردند, ولي بطور رسمي در سال 1336 برنامه هاي روانشناسي و
بهداشت روان از راديوي ايران آغاز شد و در سال 1338 اداره بهداشت رواني در اداره
کلّ بهداشت وزارت بهداري وقت، تشکيل گرديد. اگرچه از سال 1319 تدريس بيماري هاي
روانپزشکي دانشگاه تهران آغاز شده بود با قبول استراتژي P.H.C توسط جمهوري اسلامي ايران و ايجاد
شبکه هاي بهداشتي درماني, در کشور, موضوع بهداشت روان به منزله جزء نهم خدمات
اوّليه بهداشتي پذيرفته شد و در حال حاضر نيز از موضوعات بسيار ضروري در کشور,
مورد توجه قرار دارد.
تعريف بهداشت روان
بهداشت روان علمي است
براي بهتر زيستن و رفاه اجتماعي که تمام زواياي زندگي از اوّلين لحظات حيات جنيني
تا مرگ اعم از زندگي داخل رحمي, نوزادي, کودکي تا نوجواني, بزرگسالي و پيري را در
بر مي‌گيرد. بهداشت روان، دانش و هنري است که به افراد کمک مي‌کند تا با ايجاد روش
هايي صحيح از لحاظ رواني و عاطفي بتوانند با محيط خود سازگاري نموده و راه حل هاي
مطلوب تري را براي حل مشکلاتشان انتخاب نمايند.
تعريف سازمان جهاني
بهداشت روان، عبارتست از:
قابليت ارتباط موزون و هماهنگ با ديگران, تغيير و اصلاح محيط فردي و اجتماعي و حل
تضادها و تمايلات شخصي به طور منطقي, عادلانه و مناسب. نتيجه آنکه مفهوم بهداشت
رواني عبارت خواهد بود از تامين رشد و سلامت رواني فردي و اجتماعي، پيشگيري از
ابتلاء به اختلال رواني, درمان مناسب و بازتواني آن.
ويژگي هاي افرادي كه از
نظر رواني سالم هستند
· اين افراد نسبت به خود
آرامش دارند يعني به طور نسبتا معقولي احساس امنيت و کفايت دارند
· توانائي هاي خود را
در حد واقعي خود ارزيابي مي‌کنند, نه بيشتر و نه کمتر
· به خود احترام مي‌گذراند
(Self- respect) و کمبودهاي خود را مي پذيرند
· به حقوق ديگران احترام مي
گذارند
· مي‌توانند به
ديگران علاقمند شوند و آن ها را دوست بدارند
· مي‌توانند احترام و
دوستي ديگران را جلب کنند
· مي‌توانند نيازهاي زندگي
خود را برآورده سازند و براي دشواري هايي که زندگي آنها پيش مي ايد راه حلّي پيدا
کنند. آنها قادرند خود بينديشند و تصميم بگيرند
· قادرند مسئوليت هاي
روزمرة خود را با برگزيدن اهداف معقول پيش ببرند
· تحت تاثير عواطف, ترس,
خشم, عشق يا گناه خود بطوري قرار نمي‌گيرند که زندگيشان پريشان شود.
برچسب ها:
بهداشت روان سلامت روان بيماري هاي رواني اختلالات رواني تحقيق پايان نامه پروژه دانلود پژوهش دانلود تحقيق دانلود جزوه دانلود مقاله دانلود پايان نامه دانلود پروژه