آراستگي و شخصيت‌پذيري

مقدمه

اگر به آدم‌هاي گوناگوني كه از كنار شما در خيابان مجاور و شلوغ عبور مي‌كنند، اندكي تأمل كنيد، دربارة هر كدام كه داراي تيپ و شكل و شمايل خاصي هستند، چه قضاوتي مي‌كنيد؟

افراد با كت و شلوار، پيراهنِ آستين‌كوتاه، چادر يا روسري، كفش كتاني، در حال جويدن آدامس، با لباس تعميركاري و يا اتوكشيده، كرواتي و اُدكلاني، همراه با كيف دستي پارچه‌اي و يا سامسونت، موهاي بلند از پشت بسته يا كوتاه همراه با ته‌ريش، قيافه عبوس و اخمو و يا شاداب و خندان، صورت و چهره زمخت با سبيل كلفت و يا باوقار و آرام، لباس‌هاي تنگ و چسبان و كوتاه، رنگارنگ و يا تيره و... به‌راستي درباره هر يك از اين‌ها چه قضاوتي مي‌كنيد؟

آيا ژوليدگي ظاهر و آشفتگي و برافروختگي چهره، و يا وقار و طمأنينه ظاهر و آراستگي آن، در نوع شخصيت آدمي تأثيرگذار است؟ آيا مي‌توان گفت نوع پوشش آدمي برگرفته از جهان‌بيني اوست و انسان‌‌هاي مادي‌گرا و يا وابسته به مكاتب نهيليسم با دين‌داران و مؤمنان الهي در نوع پوشش متفاوتند؟! آيا پوشش برگرفته از فرهنگ آدمي است؟ 

الف) پوشش و شخصيت 

1. نوع پوشش آدمي مي‌تواند بيان‌گر نظام فكري و جهان‌بيني و ارزش‌ها و افق‌هاي فكري حاكم بر او باشد. در هر جامعه‌اي نوع پوشش آدميان، علاوه بر اين‌كه تابع شرايط اقليمي و محيطي است، حكايت از جهان‌بيني، ارزش‌ها و هنجارهاي حاكم بر فرهنگ آن جامعه دارد. زنان مسلمان در يك جامعه ديني با پوشش مناسب در اجتماعات ظاهر مي‌شوند..