الگوريتمهاي مسيريابي 

مقدمه 

در هريك از سه قرم گذشته فناوري خاصي رونق داشته باشد قرن هجدهم زمان توسعه سيستم هاي مكانيكي بزرگ به همراه  انقلاب صنعتي بود. قرن نوزدهم عصر موتور بخار بود. قرن بيستم زمان جمع آو ري ،پردازش ، و توزيع اطلاعات بودو در بين ساير پيشرفت ها ،شاهد نصب شبكه هاي جهاني تلفن، اختراع راديو و تلويزيون ، توليد و رشد بي سايقه صنعت كامپيوتر و پرتاب ماهواره هاي ارتباطي  بوده ايم. 

با پيشرفت فناوري  اين موارد د رحال همگرايي است و تفاوت هايي بين جمع آوري ، انتثال ذخيره و پردازش اطلاعات به شدت در حال محو شدن است سازمان هايي با صدها شعبه در نقاط مختلف جغرافيايي ،ب فشردن كليد وضعيت فعلي را حتي در دورترين نقاط بررسي مي كنند. با افزايش فدرت جمع آوري، پردازش و توزيع اطلاعات، تقاضاي پردازش اطلاعات پيچيده تر نيز افزايش مي يابد

الگوريتمهاي مسير يابي

وظيفه اصلي لايه شبكه ، هدايت بسته‌ها از ماشين منبع به ماشين مقصد است در اغلب زير شبكه‌ها ، بسته‌ها بايد چند جهش انجام دهند. تا به مقصد برسند. براي شبكه‌هاي پخشي،استثنايي وجود دارد، واي در اينجا نيز اگر منبع و مقصد در يك شبكه نباشد مسير يابي مشكل محسوب مي‌شود. الگورتيم هايي كه مسيرها و ساختمان داده‌هاي مربوط به آن را انتخاب مي‌كنند، موضوع مهم را طراحي لايه شبكه اند.

الگوريتم مسير يابي بخشي از نرم افزار لايه شبكه است كه تعيين مي‌كند بسته ورودي بايد به كدام خط خروجي منتقل شود. اگر زير شبكه از داده‌ها گرام‌ها استفاده كند، اين تصميم گيري دوباره بايد براي هر بسته  ورودي تكرار شود ،چون تا آن موقع امكان دارد بهترين مسير، تغيير كند .