تحقیق در مورد هال، كلارك لئونارد

 در سال 1930 تقريباً شهرت و اهميت كارثورندايك در مورد آزمايش و خطا روبه كاهش نهاد و در همين زمان كلارك هال  (1952-1844) ، دانشمند آمريكايي، با نظرية معروف خود به نام كاهش سابق  بر بنياد تقويت نخستين  شهرت يافت. 

هال مانند واتسن و اسكينر از جمله رفتارگرايان به شمار مي‌آيد. نظرية يادگيري او از ويژگهاي مكانيستي  برخوردار است و در موضع مخالف شعور و وجدان قرار دارد. به عقيدة او رفتار پيچيده از رفتارهاي ساده و به صورت گام به گام بر بنياد شرطي شدن محرك ـ پاسخ به وجود مي‌آيد. وي بر خلاف واتسن قانون‌گيرايي ثورندايك را مورد توجه قرار مي‌دهد و آن را در يادگيري با اهميت مي‌داند و مواردي مانند هدف و بينش را ، كه در روان‌شناسي رفتارگرايي جاي بحث آنها نيست، با دقت بررسي مي‌كند. 

نظريه كاهش سائق 

كلارك لئونارد هال در آكران، يكي از شهرك هاي نيويورك، متولد شد. هال پژوهش هاي پردامنه اي در مورد آزمون استعدادها، تلقين پذيري، خواب مصنوعي و به ويژه يادگيري انجام داده است. كتابهاي اساس رفتار (1951)، روانشناسي هاي متعارض يادگيري (1935) و اصول رفتاري (1943)، از جمله آثار او به شمار  مي روند. 

هال از جمله رفتارگراياني است كه بنياد رفتارها را نوعي شرطي شدن محرك- پاسخ مي داند. آنچه نظريه او را نسبت به ساير رفتاگرايان متمايز كرده است، اهميتي مي باشد كه براي عامل «نياز» -در سازگاري با محيط- قائل شده است. او بر اين باور بود كه بقاي موجود زنده به چگونگي ميزان سازگاري او با محيط، بستگي دارد. يادگيري زماني صورت مي گيرد كه فرد در جهت رفع نياز، خود را به نوعي با محيط سازگار كند. در واقع يادگيري مبنايي براي بقاست. هال مي گويد: «هر نوع پيشرفت در زندگي به يادگيري بستگي دارد و اگر خللي در يادگيري ايجاد شود، به نوعي تزلزل و يا اختلال در رفتار ظاهر مي شود.»

هال عامل «تقويت» را وسيله اي براي ارتباط ميان محرك و پاسخ و در نتيجه، ارضاي نياز مي داند و آن را در هر دو جهت مثبت (به صورت پاداش) و منفي (به صورت محروميت) موثر مي شمارد. در همين زمينه نيز مسئله انگيزش در يادگيري را مطرح مي كند و مي گويد: «از طريق عامل تقويت –چه مثبت وچه منفي- و افزايش يا كاهش نياز مي توان انگيزش لازم براي يادگيري را به وجود آورد.» به نظر هال، يادگيري به طور مداوم به صورت تراكمي صورت مي گيرد و همه نيازها، به طور پيوسته، انگيزش هاي لازم براي يادگيري را به وجود مي آورند. 

علاوه بر اين، هال عقيده دارد كه موجود زنده در دوره هاي زندگي خويش به يك محرك خاص، پاسخ هاي متفاوتي مي دهد. تفاوت پاسخ ها به دليل تقاوت نيازها و انگيزه هاست. فرد در هر دوره از زندگي خودمي تواند «الگوهاي معيني» از پاسخ ها را شكل دهد. انسان مي تواند آن نوع مهارت شناختي، هيجاني و حركتي را بياموزد كه توانايي و آمادگي انجام دادن آن را داشته باشد. به علاوه هال نيز مانند پاولف تفاوتهاي فردي در يادگيري مهم مي داند و به عامل خستگي در يادگيري نيز توجه كرده است. به نظر او، عامل خستگي سبب بازداري از يادگيري مي شود (فرخ لقا رئيس دانا، 1374). 

نظام هال بر حسب اصول موضوع و اصول تبعي مشخص و مفصل ارائه شده و به شكل كلامي و رياضي بيان گرديده است. او در آخرين ارائه نظريه خود (1952)، هجده اصل موضوع و دوازده اصل تبعي را ارائه داده است (شولتز و شولتز، 1372، ص 141). 

طبق نظر هال، يك نياز فيزيولوژيكي، از قبيل گرسنگي يا تشنگي، حالتي نامطلوب در بدن- انسان يا حيوان- به وجود مي آورد و فرد بااين نياز در حالتي از تنش قرارمي‌گيرد و برانگيخته مي شود تا با ارضاي نياز خود، آن تنش را كاهش دهد. به عبارت ديگر هر انحراف از تعادل حياتي يك نياز به وجود مي آورد و نياز نيز به نوبه خود، سائق را به وجود مي آورد. سائق حالتي فيزيولوژيكي است كه به عنوان نيروي انگيزشي عمل مي كند يا برانگيزنده عمل است. نياز، سائقي را به وجود مي آورد كه در مورد محروميت از غذا، گرسنگي خوانده مي شود. سائق، موجود زنده را به جستجوي غذا برمي‌انگيزد. خوردن غذا باعث مي گردد موجود زنده تعادل حياتي خود را حفظ كند و اين همان حالتي است كه كلارك هال آن را «كاهش سائق» مي خواند. 

كلارك لئونارد هال 

كلارك لئونارد هال (1952-1884) درجه دكتري خود را در سال 1918 از دانشگاه ويسكانسين دريافت كرد و از 1916 تا 1929 در همين دانشگاه به تدريس پرداخت. در سال 1929 به دانشگاه ييل رفت و تا پايان عمر در آنجا ماند.