سازمان بهداشت جهانی

سازمان بهداشت جهاني در سال 1945 با تصويب مجمع عمومي سازمان ملل متحد تشكيل يافته و در سال 1946 قانون اساسي خود را تصويب و از 7 آوريل 1948 كه بعدها روز جهاني سلامت لقب گرفت ، به اجرا گذاشته شد.
سازمان بهداشت جهاني مسئوليت هدايت و هماهنگي ارتقاي سلامت مردم جهان را درچارچوب سازمان ملل متحد بعهده دارد.

193 كشور عضو اين سازمان هستند .
بيش از 8000 كارشناس سلامت در سرتاسر جهان در 147 دفتر نمايندگي ، شش دفتر منطقه اي و مقر اصلي سازمان در ژنو مشغول فعاليت هستند.
هر پنجسال رئيس سازمان انتخاب مي شود.
2006 : انتخاب دکتر مارگارت چان بعنوان هفتمين رئيس سازمان بهداشت جهاني .

اعتبارات در چهار زمينه كلي زير هزينه ميشود:
1. مداخلات اساسي سلامت شامل كنترل اپيدمي ها و كاهش مورتاليته مادران و كودكان ،50%
2. سياستها و محصولات نظام سلامت شامل كيفيت داروها و تكنولوژيها ، 18 %
3. تعيين كننده هاي سلامت شامل تغذيه و دخانيات ، 11 %
4. حمايت موثر كشورهاي عضو شامل مديريت دانش و فناوريهاي اطلاعات ،21%

در نشست هزاره سوم(سال2000) سازمان ملل متحد سلامت محور توسعه قرار گرفته و سه هدف از هشت هدف اصلي اهداف توسعه در هزاره سوم مستقيما به سلامت مربوط
بود. و بقيه اهداف نيز بصورت غير مستقيم با سلامت مرتبط بودند


MDG

برنامه 'اهداف توسعه هزاره'
Millennium development Goals به منظور بهبودشرايط زندگی کشورهای فقير زير نظر سازمان ملل متحد فعاليت می کند در سال 2000، رهبران 189 کشور جهان در نشست سازمان ملل موافقت کردند که تا سال 2015 به اهداف هشتگانه برنامه اهداف توسعه هزاره دست يابند. با اينکه اين اهداف بلند پروا زانه به نظر می رسند اما ساده و دست يافتنی هستند.