تابع زیان لاینکس با کاربرد آن برای تعیین پارامترهای بهینه فرایند

چکیده. در مدل کیفی کلاسیک تاگوچی برای اندازه گیری کاهش کیفیت، از تابع زیان متقارن درجه دوم استفاده شده است. با این حال تعدادی از موقعیت‌های وجود دارند که در آن ها زیان درجه دوم متقارن ممکن است نامناسب باشد. دراین مقاله یک تابع زیان نامتقارن که تابع زیان خطی نمایی(لاینکس)نامیده می‌شود برای تعیین پارامترهای فرایند بهینه برای کیفیت تولید پیشنهاد کرده ایم.هنگامی که ضریب تابع زیان لاینکس کوچک است، آن نزدیک به تابع زیان درجه دوم خواهد بود. به علاوه، مساله تعادل بین کیفیت و هزینه مورد بررسی قرار می گیرد.

کلمات کلیدی: تابع زیان لاینکس، مساله تعادل، هزینه، کیفیت

1.مقدمه

محدودیت‌های مشخص‌سازی(درحقیقت وقتی که محدودیت‌هایی تحمل واقعی باشند)معمولاً بعنوان محدوده ‌ای برای مقادیر مشخصه فرایند ارائه می‌شوند بطوریکه مقادیر در این محدوده قابل قبول هستند. دیدگاه روش این است که تمام ارزش‌ها در این محدوده به همان اندازه خوب هستند. به هر حال ، حس مشترک باید به ما بگوید که اگرما قطعه‌ای پیچیده از ماشین‌آلات داریم که با تعداد زیادی قطعات متحرک سازگاراست، ماشین آلات احتمالاً بهتر عمل خواهند کرد.

5.نتیجه

اگر ابعاد بخش فردی ساخته شده باشند تا به مقادیر خاصی از بهینه برسند از آنجایی که ابعاد فقط درحدمحدودیت تحمل بود، این نوع تفکر در مرکز رویکرد تابع زیان حمایت شده توسط تاگوچی است که ادعا می‌کند "ضرر به جامعه" افزایش می‌یابد.