پاورپوینت بدهی های بلندمدت

فرمت فایل : پاورپوینت

قابل ویرایش

تعداد اسلایدها :   47  اسلاید

فهرست مطالب:

بدهی های بلندمدت

تعریف دارایی ها

تعریف بدهی ها و حقوق صاحبان سهام

تعیین مبلغ و شناسایی (ثبت) و گزارش کردن بدهی ها

مقایسه اوراق قرضه با سهام

عوامل اثرگذار بر تصمیم

تاریخ سررسید

ادعا نسبت به دارایی ها

ادعا نسبت به سود

تعیین ارزش سند بدهی در بازار

حق رأی در مدیریت

ارزش سند بدهی در سررسید

قصد یا نیت سرمایه گذار

حق تقدم

حق تبدیل

توان بالقوه رقیق شدن سود هر سهم

حق اعمال زور برای پرداخت

از دیدگاه شرکت، دلیل های معقول برای انتشار اوراق بهادار

متمایز ساختن بستانکار از مالک بر مبنای هویت سرمایه گذار

طبقه بندی بدهی های بلندمدت

اوراق قرضه پرداختنی

طبقه بندی اوراق قرضه

قیمت فروش اوراق قرضه

هزینه انتشار اوراق قرضه

هزینه بهره اوراق قرضه

اوراق قرضه با بهره صفر

حق بازخرید

اوراق قرضه قابل تبدیل

اسناد پرداختنی بلند مدت

وام کوتاه مدت که انتظار می رود تمدید شود

رویدادهای احتمالی

سایر مسئله های مطرح در تعیین مبلغ بدهی

تأمین مالی از خارج از ترازنامه

اوراق بهادار مشتقه

تجدید ساختار وام های بحران آفرین

تغییر دادن شرایط مندرج در قرارداد وام

تسویه بدهی از مجرای قرارداد معاوضه سهام یا دارایی

وام بلندمدت: تجزیه و تحلیل مالی

استانداردهای بین المللی حسابداری

بخشی از اسلایدها :

تعریف بدهی ها و حقوق صاحبان سهام:

سند مفاهیم حسابداری مالی شماره 6، بدهی ها و حقوق صاحبان سهام را به گونه ای تعریف کرده است که با تعریف ارائه شده در تئوری مالیت سازگار است، تعریف ها از این قرارند:

بدهی ها : گذشت محتمل آینده از منافع اقتصادی ناشی از تعهدات کنونی یک واحد تجاری خاص در انتقال دارایی ها یا ارائه خدمات به واحدهای تجاری دیگر در آینده به سبب رویداد های مالی یا سایر رویداد های گذشته.

حقوق صاحبان سهام : حقوق باقی مانده در دارایی های یک واحد تجاری که پس از کم کردن بدهی ها باقی می ماند. در یک واحد تجاری این حقوق برابر است با میزان مالکیت.

تعیین مبلغ و شناسایی (ثبت) و گزارش کردن بدهی ها:

حسابداران هنگام تعیین مبلغ بدهی ها از روش مبتنی بر معامله استفاده می کنند. مبلغ بدهی ها را بر مبنای عددی منظور می کنند که در معامله تعیین می شود (و این همان ارزش بازار اولیه است). ولی، در اجرای الگوی سنتی مبتنی بر بهای تمام شده تاریخی، در پایان هر دوره حسابداری، بدهی ها را بر مبنای ارزش بازار گزارش می نمایند. بلکه، در اجرای استاندارد شماره 159 (SFAS No.159)، شرکت ها این حق یا اختیار را دارند که برخی از اقلام بدهی و دارایی مالی را بر مبنای ارزش بازار گزارش کنند.

مقایسه اوراق قرضه با سهام:

تعریف های ارائه شده در بالا مقرر می کنند که همه اقلام طرف چپ ترازنامه در دو گروه بدهی یا حقوق صاحبان سهام قرار گیرند.

در این دیدگاه ها یا بیان چنین فرضیه هایی، دست کم دو سفسطه وجود دارد:

گونه های متعدد اوراق بهاداری که شرکت های بزرگ، نوین و پیشرفته کنونی منتشر می کنند، به گونه ای نیستند که بتوان به راحتی بدین گونه طبقه بندی کرد.

تا امروز هیچ رهنمود رسمی (دستورالعمل با ضمانت اجرایی) وجود ندارد که بر آن اساس یک چنین طبقه بندی انجام شود.

نمونه ای از ارائه اوراق بهادار با این ویژگی سهام ممتاز قابل بازخرید است. تا پیش از انتشار استاندارد شماره 150 (SFAC No.150). از دیدگاه اصول پذیرفته شده حسابداری سهام ممتاز قابل بازخرید در گروه «سهام» قرار می گرفتند، اگر چه شرکت ناگزیر بود زمانی آن ها را بازخرید نماید.