بیان مساله

افزایش حجم دانش و اطلاعات ، کهنه شدن سریع مطالب درسی ، تغییرات سریع جوامع و قابل پیش بینی نبودن آینده ، آموزش و یادگیری مداوم را به جای آموزش مقطعی ، اجتناب ناپذیر می سازد. از سوی دیگر آموزش مداوم شیوه یادگیری جدیدی را می طلبد ؛ شیوه ای که به کمک آن ، فرد بتواند به طور خودگردان و مستقل و برای همه عمر به مطالبه دانش و استفاده از آن بپردازد. به کارگیری گسترده فناوری اطلاعات و ارتباطات در فرایند آموزش ، هم زمان یا تحول در رویکردهای آموزشی در جهان ، زمینه شکل گیری مدارس هوشمند را فراهم ساخته است. این مدارس از جمله نیازمندی های کلیدی جوامع دانش محور هستند و رویکردهای توسعه مهارت های دانشی و کارآفرینی دانش آموزان را دنبال می کنند. در این مدارس ، فرایندهای یاددهی – یادگیری تقویت شده و محیط تعاملی یکپارچه ای برای ارتقای مهارت های کلیدی دانش آموزان در عصر محور فراهم می شود. مدرسه هوشمند، رویکرد جدید آموزشی است که با تلفیق فناوری اطلاعات و برنامه های درسی ، تغیرات اساسی در فرایند یاددهی و یادگیری به دنبال خواهد داشت . در این رویکرد با توجه به نقش معلم به عنوان رهنما و نه انتقال دهنده دانش و نقش دانش آموز به عنوان عضو فعال ، خلاق ، نقاد و مشارکت جو ، به جای عضوی منفعل و مصرف کننده ، دانش و نظام ارزشیابی را به صورت فرایند محور و نه نتیجه محور ، تغییر خواهد کرد. مدرسه هوشمند با فراهم نمودن محیطی پویا و جذاب ، زمینه ساز شکوفایی کامل استعدادها و بروز خلاقیت های فردی و جمعی دانش آموزان گشته و انگیزه آن ها را برای انجام بهتر فعالیت های برنامه درسی افزایش دهد (نوری،1394).

امروزه انسان ها ، از فناوری های نوین مانند تلفن های همراه (Mobiles) با نسل ویندوز و رایانک های لمسی (Tablets) که به اینترنت پرسرعت وصل می شوند و یا از نظایر آن بهره مند می شوند، اگر در کلاس از روش های سنتی سخنرانی استفاده می گردد ، میزان تعامل افراد کاهش یافته و معلمان را وادار می کند محتوا را در زمان کوتاهی که در اختیار دارند، انتقال دهند. ضمن اینکه بدون توجه به اهمیت درسی ، همیشه بعد از حدود 15 تا 20 دقیقه میزان توجه رو به فول می گذارد. در هر نظام تعلیم و تربیت میزان «پیشرفت تحصیلی» دانش آموزان ، یکی از شاخص های موفقیت در فعالیت های علمی ست. سنجش میزان پیشرفت تحصیلی و عوامل موثر بر آن از جمله مسائل عمده ای هستند که توجه محققان مختلف را به خود جلب کرده اند (عقیلی و فتوحی نیا،1395).

بسیاری از انواع فن آوری های متنوع در مدارس با افزایش استفاده دیجیتال در جهان به طور کلی و در سیستم مدرسه به طور خاص معرفی شده است. رایج ترین ابزار در سیستم مدرسه عبارتند از پروژکتور کلاس، وب سایت مدرسه و تخته سفید تعاملی کلاس. این کمک به دانش آموزان مواد را درک می کنند و علاقه به درس را ایجاد می کنند (درور و گرشون، 2012).

مطالعه ایی که درک خواندن و نوشتن دانش آموزان در هنگام مطالعه آنلاین در رایانه را در مقایسه با خواندن از مقاله بررسی کرد، نشان داد که خواندن آنلاین کارآمدتر بود و حتی نمرات بالاتری را تولید کرد (هوانگ ، 2014). شان (2013) معرفی تبلت ها را به سیستم مدرسه و تاثیر آن بر دانش آموزان با سطوح مختلف توانایی مورد بررسی قرار داد و دریافت که تبلت دانش آموزان ضعیف را قادر می سازد که متون را با سرعت خودشان بشنوند بدون احساس ناامن یا خجالت از داشتن درخواست معلم برای بررسی مواد. علاوه بر این، یافته های نشان می دهد که تبلت هر دانش آموز را قادر می سازد به شنیدن تلفظ دقیق کلمات و در نتیجه اعتماد به نفس خود را در درست صحبت کردن به کلاس افزایش می دهد. مطالعه دیگری که در ایالات متحده انجام شد، در مدارس که لپ تاپ ها را در کلاس های آموزشی معرفی کرد، دریافتند که ادغام لپ تاپ ها در کلاس تاثیر مثبتی بر یادگیری دانش آموزان و مشارکت آنها در کلاس دارند. با این وجود، مطالعه نشان می دهد که معلمان باید دانش فنی خود را افزایش دهند و آن را بهبود بخشیده و به منظور ارتقاء تدریس در کلاس (کجنگ ، شلل لرد ، و میلز، 2012).