فصل اول: شخصيت انساني ومعني جوان

بخش اول: هويت يابي

بخش دوم: معني جوان ونوجوان 

     درباره جوان

فصل دوم: بلوغ رواني واجتماعي جوان

بخش سوم: بلوغ رواني وجنسي جوان

    رشد اجتماعي

فصل سوم: بررسي مشكلات سني

بخش چهارم: بررسي مشكلات سني

بخش پنجم: مشكلات ونيازهاي دوره ي جواني ونوجواني 

افسردگي

اضطراب 

بخش ششم: اعتياد درجوانان

نقش شخصيت دراعتياد

اعتياد وموادمخدردرنوجوانان

بخش هفتم: آسيب هاي اجتماعي دررابطه با جنس مخالف

الگوپذيري ورابطه با جنس مخالف

آسيب هاي اجتماعي دختر وپسر

فصل چهارم: نقش خانواده

بخش هشتم: هنجارهايي درتربيت

روش پرورش جوانان ونوجوانان

نقش خانواده  

برخوردهاي نامطلوب   

بخش نهم: توصيه هاي بهتر براي ارتباط باجوانان 

نكته اي به والدين(رشد اجتماعي)   

پدرها ومادر ها حتماً بخوانند

بخش دهم: آسيب ها وموانع اجتماعي

پسران ايراني شغل مي خواهند    

ازدواج   

فراردختران عواقب ومشكلات آن  

آسيب هاي اجتماعي فرار پسران  

جوانان ديروز    

ضمائم    

‹‹بخش اول››

 هويت يابي             

(يكي ازوظايف مهم درتعليم وتربيت يك نسل، ياري دادن آن براي يافتن هويت خويش است . روان شناسان، دوره نوجواني يعني حد فاصل بين 13 تا 18 سالگي را دوره حساسي براي يافتن هويت مي دانند.درصورتي كه نوجوان بتواند دراين مدت براي خويش تصويري رضايت بخش واميد آفرين بدست آورد، مراحل بعدي زندگي را با تعادل، پرشور وپرتحرك آغاز خواهد كرد. نوجوان درچنين وضعيتي قدم دردوره هاي جهاني خواهدگذاشت، به گونه اي كه مي داند چه   مي خواهد ومي داند كه چه راهي پيش رو دارد وچه بايد بخواهد. درصورت تحقق ناپذيري اين هويت ، نوجوان دچار‹‹ آشفتگي نقش ›› خواهد شد. يعني درمورد خود ونحوه رفتاري كه مي بايدداشته باشد ، دچار ترديدي مي شود.درچنين صورتي، انتخاب يك الگوي مشخص براي او مشكل خواهد شد به همين لحاظ ممكن است هرچند صباحي، به رنگي وشكلي درآيد.

درجوامعي كه پيچيدگي وتنوع رفتاري، زياد به چشم مي خورد، الگوهاي متعددي درمقابل نوجوان وجود خواهدداشت، كه او را درانتخا ب يك ياچند الگو براي همانند سازي، يعني انتخاب شيوه اي براي زيستن باالهام از آن الگوها، با مشكل مواجه مي سازد.درجوامع ساده، مانند جوامع روستايي وعشايري، هويت يابي نوجوانان با مشكلات كمتري مواجه خواهد بود. دراين گونه جوامع معمولاً چند نوع شغل وشخصيت معدودبه منزله الگوهاي قالبي درمقابل نوجوان قراردارند كه نوجوان دربرخورد با مشكلات مي تواندبا آنها همانند سازي كند. از اين رو درجوامع ساده ايران به فراواني با نوجوانان 14 يا 15 ساله اي روبرو مي شويم كه مانند مردان وزنان آن جامعه رفتار مي كنند ودرجمع آنان وتقريباً همپاي آنان رفتار كرده، اظهار نظر مي كنند.

يكي از مسائل مهم درهويت يابي ، ‹‹ هويت يابي جنسي›› است.وقتي سخن از هويت يابي است، مي بايد نوجوان درمورد جنسيت خويش ونقش هاي مربوط به آن نيز به تصور روشني دست پيدا كند. پسر بايد به اين نكته واقف شودكه مرد كيست وچه خصوصياتي لازم است داشته باشد. دختر نوجوان نيز لازم است درمورد اينكه زن كيست وچه خصوصياتي بايد داشته باشد، به تصور روشني بايد برسد.)¹