با وجود آن‌که آبیاری سطحی به‌عنوان روش غالب در جهان محسوب
می‌گردد، ولی به لحاظ نیاز به ارتقاء کالائی مصرف آب و افزایش روزافزون
هزینه تأمین آب و نیز محدودیت منابع در دسترس، تمایل دولت‌ها به‌ویژه
کشورهای توسعه‌یافته برای کاربرد آبیاری تحت‌فشار را افزایش داده است.
اثر مغناطیس روی آب به‌طور اتفاقی توسط دانشمندان روسی مشاهده شد. حرکت
آب در داخل لوله‌ها باعث رسوب املاح روی جدار لوله‌ها گشته، ضمن کاهش سطح
مقطع لوله‌ها و افزایش افت انرژی، عبور آب داخل لوله‌ها را مختل می‌کند.
آنها دریافتند که آب مغناطیس شده جرم داخل لوله‌ها را پاک و از رسوب مجدد
روی جدار لوله‌ها جلوگیری می‌کند. بنابراین مشاهده شده که با اعمال انرژی
مغناطیسی می‌توان آب ساده را به مایعی با اثرات شیمیائی خاص تبدیل کرد،
به‌طوری که خواص فیزیکی آب مغناطیسی شده از جمله دما، وزن مخصوص، کشش سطحی،
ویسکوزیته و قابلیت هدایت الکتریکی آن تغییر می‌یابد.