تاریخ تحلیلی صدر اسلام:

تحقیق جستاری درباره کنیه ها و لقب های حضرت عباس ۸ ص فرمت word

مقدمه
در فرهنگ عربی به آن دسته از نامهایی که با پیشوند اَبْ (در مردان) و اُمّ (در زنان) همراه باشد، کنیه می گویند. سنت گذاشتن نامی در قالب کنیه برای افراد در میان قبایل عرب، گونه ای بزرگداشت نسبت به فرد به شمار می آید.
در اسلام نیز توج زیادی به آن شده است؛ غزالی می نویسد: «رسول خدا (صلی الله علیه و آله) اصحاب خود را از روی احترام برای به دست آوردن دلهایشان به کنیه صدا می زد و آنهایی که کنیه نداشتند، کنیه ای برایشان انتخاب می فرمود و سپس آنها را بدان می خواند. مردم نیز از آن پس، فرد مذکور را به همان کنیه می خواندند. حتی بر آنان که فرزندی نداشتند تا کنیه ای داشته باشند کنیه ای می نهاد. پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله) رسم داشت حتی برای کودکان نیز کنیه انتخاب می نمود و آنان را مثلاً ابا فلان صدا می زد تا دل کودکان را نیز به دست آورد». در اینجا کنیه های حضرت عباس (علیه السلام) بر شمرده می شود:.......................