قسمتی از متن فایل دانلودی
انواع استارت در دوی سرعت
استارت
کوتاه: در این نوع استارت دو بلوکه از یکدیگر فاصله کمی دارند(30 سانتی
متر). مزایای بیو مکانیکی استارت کوتاه: مرکز ثقل بالاتر قرار گرفته، در
نتیجه فرد تعادل کمتری داشته و سریع از جای خود بلند شده و اولین گام را با
سرعت بیشتری برمی دارد.
معایب
بیومکانیکی استارت کوتاه: چون پاهای دونده زمان نسبتاً کوتاهی با بلوکه ها
در تماس است، ضربه کمتری بر بلوکه ها وارد می نمایند، در نتیجه سرعت دونده
به هنگام ترک بلوکه محدود می شود.
استارت متوسط: در این نوع استارت دو بلوکه از یکدیگر 40 سانتی متر فاصله دارند.
ویژگی استارت متوسط: دونده
مدت زمان بیشتری بر بلوکه ها نیرو وارد می نماید و باسرعت بیشتر از بلوکه
ها جدا می شود. وزن بدن روی دست ها و پاها تقسیم شده و بیشتر بر روی دست ها
می باشد.
استارت بلند: در این نوع استارت دو بلوکه از یکدیگر 50 سانتی متر فاصله دارند.
ویژگی استارت بلند: دونده
مدت زمان بیشتری بر بلوکه ها نیرو وارد می نماید و باسرعت بیشتر از بلوکه
ها جدا می شود. مرکز ثقل به زمین نزدیک شده وسطح اتکا افزایش می یابد در
نتیجه جا به جایی کند تر صورت می گیرد.
شروع دوی سرعت با تنه خم
شروع
دوی سرعت با تنه خم و گام های متوالی زیاد، باعث غلبه بر لختی بدن شده و
اندازه حرکت زیادی به دونده می دهد. تمایل بدن مستقیماً نتیجه شتاب دونده
است.
عوامل موثر در سرعت دویدن
طول گام + سرعت گام برداری = سرعت افقی
در
دوهای سرعت شتاب مثبت و منفی وجود دارد. فرضاً در دو 100 متر معمولاً تا50
متر اول مسیر، شتاب مثبت است (در این مسافت سرعت گام برداری به حداکثر
میزان خود می رسد)، و بعد از آن شتاب منفی شروع می شود. در این زمان باید
طول گام افزایش یابد.