تعریف سیاست های حسابداری:

مجموعه ای از استانداردهای حسابداری،بیانیه ها،تفسیرها،قوانین و مقرراتی را که شرکت ها در گزارشگری مالی رعایت می کنند.سیاست های حسابداری هر شرکت عبارت است از روشهای بکارگیری اصولی را که مدیریت واحد تجاری با توجه به شرایط با هدف ارائه گزارش های مربوط به وضع مالی ، تغییر در وضع مالی و نتیجه عملیات، طبق اصول پذیرفته شده حسابداری ، مناسب میداندو بر همین اساس صورت های مالی تهیه و گزارش می شوند.

سیاست گذاری در سطح شرکت

پس از بحرانی که در بورس نیویورک سال۱۹۲۹ بوجود آمد،حسابداران آمریکا واکنش نشان داده وکمیته خاص شرکت ها را با همکاری سازمان بورس نیویورک با ریاست آقای جورج.او.می  تشکیل داد.این مقام ،رئیس هیئت مدیره جامعه حسابداراران نیز بود. در تاریخ۲۲سپتامبر ۱۹۳۲ نامه ای توسط جامعه حسابداران آمریکا برای بورس نیویورک فرستاده شد،در این نامه آقای جورج می پیشنهاداتی به شرکتهای سهامی داد،که سنگ بنای گزارشهای مالی در آمریکا را بر زمین گذاشت.

نتیجه های اقتصادی و سیاسی سیاست های حسابداری

در رابطه با سیاستهای حسابداری همه تصمیمات باید دارای نتیجه های اقتصادی باشند. اگر نتیجه های اقتصادی به بار نیاید، دلیلی برای تدوین سیاستهای حسابداری وجود نخواهد داشت. بهبود اطلاعاتی که در دسترس سرمایه گذاران و سایر استفاده کنندگان از آنها قرار می گیرد همانا نتیجه های مطلوبی است که در سایه آنها می توان تصمیمات اقتصادی معقول تری اتخاذ کرد ویا اینکه هزینه جمع آوری اطلاعات برای استفاده کنندگان از آنها را کاهش یابد.