این نوشتار مبانی نظری و پیشینه تحقیق اندازه گیری کارایی می باشد. در بخش اول چارچوب و مبانی نظری اندازه گیری کارایی تشریح می شود و در بخش دوم پیشینه نظری تحقیق اندازه گیری کارایی در پژوهش های داخلی و خارجی مورد بررسی قرار می گیرد.

 روش های معمول در اندازه گیری کارایی

2-12-1  روش های تحلیل نسبت 
روش های تحلیل نسبت عبارتند از (کازوئو و دیگران ،1373)
- روش روند               
- روش درصد          
-  روش مقایسه            
-  روش شاخص
- روش تحلیل مرزی

2-12-2 روش روند 
در این روش با در نظر گرفتن یک نسبت به عنوان سال پایه با داده های سالهای بعد نسبت هایی ساخته و با نسبت پایه مقایسه می گردد و به این طریق تحول یا نرخ رشد نشان داده می شود.

2-12-3 روش درصد
در این روش اجزای مختلف یک مجموعه به صورت درصدی از یک عدد کل در نظر گرفته می شود. مثلا اجزا ترازنامه به صورتی نشان داده می شوند که هر کدام درصدی از کل دارایی یا کل اعتبارات و سرمایه خالص سهامداران را تشکیل می دهند و اجزای مندرج در صورتحساب درآمد، هر کدام درصدی از کل فروش را نشان می دهد. وقتی که رقم هر جزء به صورت درصد بیان می شود، سهم هر جزء در رقم کل به روشنی مشخص می گردد و به این وسیله اطلاعات مهمی برای ارزیابی نتایج اقتصادی و وضعیت مالی موسسه به دست می آید.

2-12-4 روش مقایسه
روش مقایسه نسبت بین دوجزء مربوط به هم را نشان می دهد؛ این نسبت ها را می توان به نسبت ایستا و پویا نیز تقسیم کرد. نسبت ایستا، نسبتی است که نسبت بین دوجزء را در یک تاریخ معین نشان می دهد. نمونه آن نسبت بین دو جزء منعکس در ترازنامه می باشد.  نسبت پویا به معنی دقیق آن تنها به نسبت گردش و دوره گردش اطلاق می شود ولی در مفهوم وسیع معمولا نرخ بازده حاصل از کل دارایی ها و نرخ بازده از فروش را در بر می گیرد.

2-12-5 روش شاخص
شاخص یک معیار آماری است که تغییرات یک متغییر یا چند متغییر مرتبط را نسبت به زمان، موقعیت جغرافیایی یا سایر خصوصیات مانند درآمد، حرفه و نظایر آنها نشان می دهد. روش شاخص توسط آ. وال به عنوان روشی برای تجزیه و تحلیل فعالیت های اقتصادی یک موسسه و به منظور ارزیابی اعتبار آن، ابداع شده است. در این روش نسبت های متعدد به یک شاخص ساده تبدیل می شوند(کازوئو و دیگران ،1373).

2-12-6 روش تحلیل مرزی
در روش تحلیل مرزی از مفهوم کارایی که رابطه مستقیمی با مفهوم ارزیابی عملکرد دارد استفاده شده و مرزی به عنوان مرز کارایی به وجود می آید و شعبه ها و واحدهایی که بر روی این مرز فعالیت می کنند کارا شناخته می شوند و به عبارت دیگر آنها بهترین عملکرد را داشته و واحدهایی که در زیر مرز کارایی فعالت کنند به عنوان واحدهای ناکارا شناخته می شوند (سامتی، رضوانی،1380). لذا با توجه به تعاریف ارائه شده تشخیص کارایی منوط به تعاریفی از تابع تولید (مرزی)، شاخص ها و ملاک مقایسه کارایی سازمان ها می باشد که در ذیل به آن می پردازیم.تابع تولید (مرزی) عبارت است از حداکثر ممکن محصولی که از مقادیر مشخصی از مجموعه عوامل تولید بدست می آید. در تئوری تولید می توان فرض نمود که بعضی از تولید کنندگان غیرکارا هستند، یعنی برروی تابع تولید قرار ندارند. اقتصاددانان این امکان عدم کارایی در تولید را با تاکید برمبانی و ساختار نظری اندازه گیری کارائی، مدنظر قرار داده اند. برای تعیین میزان عدم کارایی یک بنگاه، باید از شاخصی بعنوان ملاک مقایسه استفاده نمود. اصولا معرفی انواع و روش اندازه گیری کارایی از طریق عملی، براساس روش فارل  صورت می گیرد. فارل پیشنهاد نمود مناسب تر است که عملکرد یک بنگاه با عملکرد بنگاههای موجود در ان صنعت مورد مقایسه قرار گیرد. این روش در بردارنده مفاهیم تابع تولید مرزی است که بعنوان شاخصی برای اندازه گیری کارائی بکار می رود (امامی میبدی،1379). 

فهرست مطالب
2-10 مفهوم کارایی و انواع آن    
2-10-1 انواع کارایی    
2-10-2 انواع کارایی از نظر فارل    
2-11 تفاوت بهره وری و کارایی    
2-12  روش های معمول در اندازه گیری کارایی    
2-12-1  روش های تحلیل نسبت    
2-12-2 روش روند    
2-12-3 روش درصد    
2-12-4 روش مقایسه    
2-12-5 روش شاخص    
2-12-6 روش تحلیل مرزی    
2-13 اندازگیری کارائی ازطریق تابع مرزی تصادفی    
2-13-1 مدل مرزی معین و آماری     
2-13-2 تابع تولید مرزی تصادفی    
2-14 اندازه گیری کارایی به روش تحلیل پوششی داده ها (DEA)    
2-15 مزایا و معایب تحلیل پوششی داده ها
2-16 مفاهیم ورودی و خروجی    
ورودی ها و خروجی های تحقیق شامل    
پیشینه تحقیق    
منابع    
 

تولید شده انحصاری در:فروشگاه ساز فایلینا