1- آماده شـدن سـریعتر میـش  برای آبسـتنی بعدی و درنتیجـه کاهش فاصله دوزایـش و امـکان اجرای برنامه های تولیدمثل مانند سـه زایش در دوسـال؛  


 2. در سـن یـک الـی دوماهگـی در بـره و بزغالـه، ضریب تبدیـل  خوراک به وزن زنده نسـبت به شـیر بهتر اسـت                                                                                     

بهتر اسـت به جـای اینکه خـوراک به مادر داده شـود تـا تبدیل به شـیر شـده و سـپس به مصرف نوزاد برسـد، مسـتقیما به بره و بزغاله داده شـود

3. با زود از شیر گیری بره های نر می توان زودتر وارد برنامه پروار کرد و دیگـر بـه همـراه مادر به چرا نرفته و فشـار کمتری به مراتع وارد می‎شـود.
4- بـا زود از شـیرگیری میتـوان میشهـای حذفـی را پروار و سـریعتر از گلـه خـارج و هزینـه کمتـری خـرج آنها کرد و بـا قیمت بالاتری  (قبـل از آنکه در اثر شـیردهی طولانی مدت خیلـی لاغر شـوند ) فروخت.
5. شیر دادن طولانی مدت میش به بره اثر منفی بر روی تولید مثل دارد، در حیوان شـیرده، سـطح هورمون پرولاکتین بالاسـت و هورمون پرولاکتین تأثیرمنفـی بـر عملکرد تولیدمثـل حیوان دارد
                                                                                                                                                  


بره های که بطور طبیعی زود از شیر گرفته می شوند
 بره بصورت غیر نشخوار کننده :    تبدیل به نشخوار کننده     
     1 . استقرار کامل میکروارگانیسم                                                                                                                                             
 2. مصرف خوراک جامد   

.در حالت طبیعی چون میکروارگانیسم ها شکمبه بطور کامل استقرار پیدا نکرده است در نتیجه           :بافت شکمبه بطور کامل توسعه پیدا نکرده مصرف ماده خشک افزایش نیافته
     افزایش وزن کمی دارند
2. همچنین چون میکرو فلور دستگاه گوارش بطور کامل تکامل پیدا نکرده در صورت تغییر ناگهانی یا استرس سبب ایجاد اسهال می شوند


3.ایمنی بره  از لحاظ چندین فاکتور مهم از جمله ایمینوگلوبولین ها و تعداد نوتروفیل ها و... تکامل پیدا نکرده است
و...