آغاز کار این شیوه هرچند از شمال ایران بوده، اما در شهر ری پا گرفت.

این شیوه از زمان آل زیار شروع و در زمان آل بویه، سلجوقی،اتابکان و خوارزمشاهیان ادامه یافت.

در اواخر شیوه خراسانی بناهایی داریم که بیشتر به شیوه رازی گرایش دارد. مانند: مقبره امیر اسماعیل سامانی، مزار ارسلان جاذب و مناره ایاز.

در  شیوه رازی ساختمانهایی با کارکرد های گوناگون پدید آمد مانند: آرامگاههای برجی و میل ها.

آرامگاهها بیشتر به فرم چهارگوش، پنج گوشه، شش گوش، هشت گوش،  استوانه و گرداگرد آنها پره دار یا ساده ساخته می شد.

نمونه پنج گوش آن در دوره های بعد ساخته شد (گور بابا رکن الدین اصفهان).

نمونه پره  دار گنبد قابوس است.




میل ها (برج های راهنما) افزون بر راهنما بودن، گور سازنده خود نیز بوده اند (میل رادکان و میل رسکت).

برخی مساجد شبستانی به چهار ایوانی تبدیل شدند. با برداشت ستونها. (مسجد جامع اصفهان، اردستان).

مسجد جامع زواره اولین مسجدی است که از ابتدا بگونه چهار ایوانی ساخته شد.

در شیوه رازی ساخت تاق و گنبد با شیوه تیزه دار انجام شد.

گنبد خاگی با چفد مازه دار (تاج الملک اصفهان).
به جای تاق ساده آهنگ (رایج در دوره خراسانی) از از تاق چهار بخشی، کاربندی، کلنبو استفاده شد.
و...