وَ اللهِ، لَوْ اعطیتُ الاقالیم السبعه بما تحت افْلاکِها عَلى ان اعْصیَ اللهَ فی نَمْلَهٍ اسْلُبُها جُلْبَ شَعیرَهٍ، ما فَعَلْتُ

 به خدا، اگر سرزمین های هفتگانه با هرچه زیر آسمان هایشان هست به من داده می شد تا در مورد مورچه ای از خدا نافرمانى کنم و پوستِ جویی را از آن به زور بگیرم، انجام نمی دادم.

الَوجْهُ النّافِعُ، وَ الوجْهُ المُضِرّ

 وجه سودمند، و وجه زیان آور

انَّ الَّذینَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصّالِحاتِ انّا لا نُضیعُ اجْرَ مَنْ احْسَنَ عَمَلاً. فی عامِ الَف وَ ثَمانِمِئه وَ ثلَاثه وَ ثلَاثینَ وُلد فی مَمْلکَهِ السُّوَید صَبیٌّ سُمِّی الَفْرِد نوبلِ. کانَ والدِهُ قدَ اقَامَ مَصْنعاً لصِناعَهِ مادَّهِ النیّتروغِلیسِرین السّائلِ السَّریع الِانفْجارِ، وَ لَو بِالحْرارَهِ القْلیلهَ.

همانا کسانی که ایمان آوردند و کارهاى نیک انجام داده اند [بدانند که] ما پاداش کسى را که کار خوبی انجام داد تباه نمى کنیم. در سال یک هزار و هشتصد و سی و سه در کشور «سوئد» کودکی زاده شد که «آلفرد نوبل» نام گرفت. پدرش کارخانه ای را برای تولید ماده نیتروگلیسرین، مایعی که حتی با حرارت کم سریع منفجر می شود، بنیاد کرده بود.