دانلود مقاله بررسی مقایسه ای خودپنداره افراد نابینا و بینا
نوع فایل: word
فرمت فایل: doc
قابل ویرایش
تعداد صفحات : 11صفحه
قسمتی از متن :
چکیده :
از
بدو پيدايش بشر افرادي بوده اند كه به واسطه بيماري ، تصادف و توارث از
قدرت بينايي محروم شده اما به دليل برخورداري از ساير قابليتها مورد توجه
قرار گرفته اند آثار به دست آمده از مصر قديم نمايانگر اين حقيقت است كه
معلولان بينايي ، مورد پذيرش جامعه بوده اند .
اما درباره آموزش منظم
معلولان بينايي و همراه سازي آنان با جامعه تا قرن هجدهم اطلاعی در دست
نيست بتدريج با انسجام فعاليت هاي پراكنده به آموزش معلولان بينايي توجه شد
و در اين راه كشورهايي مانند فرانسه ، امريكا ، انگلستان و ژاپن . . .
پيشگام بودند . (نامني 1381 )
كودك نابيناي مادر زاد cinggital و
نابيناي مطلق تجربه از جهان اطراف خود را به وسيله كنش هاي ساير حواس ،
چيزي كه كودك بينابه ندرت از آنها استفاده مي كند . به دست مي آورد كودك
نابينا دانش خود را از جهان مادي و واقعي به طرقي كه الزاماً با طرق كودكان
بينا تفاوت دارند بنيان مي گذارد .
در نتيجه به نظر مي رسد كه براي
كودك بينا غير ممكن است دنياي كودك نابينا از آن طوري كه براي او وجود دارد
تجسم و تصور كند براي انجام فعاليت هاي حركتي نيز كودك نابينا ساير حواس
خود را به كار مي برد و كودك بينا بندرت آنها را به كار مي گيرد ( حسيني -
1380 ) .
کلمات کلیدی:
خود پنداره – نابینا – بینا کودک – جامعه
مقدمه:
يك
كودك نابينا ممكن است به دليل طرز تلقي هاي منفي Negative attitude والدين
كه ناشي از نابينايي اوست ، احساس عدم امنيت كند – گو اينكه كودكان عادي
هم به همين دليل يا دلايل متفاوت ديگر ممكن است دچار اين احساس بشوند .
بدين ترتيب واكنش هاي اجتماعي و عاطفي فرد نابينا گرچه ممكن است ناشي از
اثرات محيطي باشند ، با وجود اين مشخص نيستند ( تفضلي - 1380 )
ليكن
افراد داراي آسيب هاي بينايي نبايد به دليل اين ويژگي از صحنه فعاليت هاي
اجتماعي كنار گذارده شوند . واقعيت اين است كه آنان به خوبي قادرند با
استفاده از تسهيلات و تغييراتي كه در برنامه ها – شيوه ها و مواد آموزشي به
وجود مي آيد به تحصيل بپردازد و همانند ساير همسالان بينايي خود بر غناي
شناخت خويش از جهان اطراف بيفزايند و با برخورداري از فرصت هاي مناسب به
تجربه و عمل پرداخته و با انجام فعاليت هاي گوناگون به يك تعامل اجتماعي
فعال در محيط و جامعه خود توفيق يابند (هراتون -1380 – ترجمه رضاگاه )
بيان مسئله :
روش
هاي مختلفي براي انديشيدن درباره خود وجود دارد كه دو اصطلاح مهم در اين
راستا خودپنداره و عزت نفس مي باشند . خودپنداره معرف مهمترين جنبه شخصيت
افراد مي باشد كه به شناسايي انسان از خود اشاره دارد آنچه كه ما از شخصيت
خود مي دانيم ناشي از مجموعه اي از اطلاعات و شناخت فرد از ويژگي هاي شخصي و
عقايد خود مي باشد كه جنبه توصيفي ندارد خودپنداري در ارتباط با دو عامل
ديگر قرارداد مهارت ها و توانايي هاي فرد و عزت نفس هر چه توانايي ها و
مهارت هاي فرد افزايش يابد يا بر نقشه شناختي فرد از خود پيچيده تر و
گسترده تر مي شود . لذا با افزايش مهارت ها و توانايي هاي فردي ، خودپنداره
عميق تر مي شود .
عزت نفس نيز جنبه قضاوتي دارد و ارزشيابي فرد از خود
مي باشد . يعني فردي كه از خودآگاهي برخوردار است ، نوعي ارزش گذاري بر
روي صفات خود دارد و چنانچه اين ارزش گذاري منفي باشد عزت نفس خدشه دار مي
شود بنابراين عزت نفس عبارت است از ارزشي كه اطلاعات درون خود پنداره براي
فرد دارد و از اعتقادات فرد در مورد تمام صفات و ويژگي هايي كه در اوست
ناشي مي شود ( بيابانگرد 1373 ) از مهم ترين صفات شخصيتي خود پنداره و عزت
نفس مي باشد
اهميت و ضرورت تحقيق :
مَنْ عَرَفَ نَفْسَهُ فَقَدْ عَرَفَ رَبَّه
حضرت علي(ع)
موضوع شناخت افراد استثنايي خصوصيات افراد نابينا ، مطالعه و آشنايي با
خصوصيات رواني آنها بسياري از پژوهشگران را به خود جلب كرده است .
نقص
بينايي بيش از هر معلوليت ديگر ناتواني با مي آورد چون نابينايي نمایان تر
از ساير معلوليت هاست نشانه هايي از قبيل عصاي سفيد ، عينك هاي سياه و ضخيم
و سگ راهنما .
مسئله خودپنداره و مقوله خود ارزشمندي از اساسي ترين
عوامل رشد مطلوب در شخصيت نوجوانان است برخورداري از اراده و اعتماد به نفس
قوي – قدرت و ابتكار ، خلاقيت و نوآوري ، سلامت فكر و بهداشت رواني رابطه
مستقيمي با ميزان و چگونگي خودپنداره و عزت نفس دارد .
فرد ادراك شده
همان خودپنداره است يعني يك ديدگاه عيني درباره مهارت ها – صفات – ويژگي
هايي كه در يك فرد وجود دارد با فرد فاقد آنهاست .
خود ايده آل عبارت
است از تصويري كه هر فرد دوست دارد از خود داشته باشد كه لزوماً پنداري پوچ
و بي معني نيست بلكه يك تمايل صادقانه براي داشتن نگرش ها ، اسنادهاي خاص
مي باشد و زماني که فرد ادراك شده و خود را ايده ال با هم همتراز باشد فرد
از عزت نفس بالايي برخوردار خواهد بود ( نوابي - 1373 )
اهداف تحقيق :
اهداف
كلي : آگاه نمودن مشاورين – معلمان و مسئولين تعليم و تربيت نسبت به
خودپنداره افراد بينا و نابينا كه بر اساس اين آگاهي مي توانند تصميمات
منطقي براي شناسايي بيشتر و ارتقاء خود پنداره در جهت مثبت اتخاذ نمايند .
اهداف جزئي يا رفتاري :
1- مقايسه ميزان خودپنداره افراد بينا و نابينا
فرضيه تحقيق :
بين ميزان خودپنداره افراد نابينا و بينا تفاوت وجود دارد .
تعاريف واژه ها و اصطلاحات :
تعاريف مؤلفه اي :
خودپنداره :
عبارت
است از يك قضاوت شخصي در مورد با ارزش بودن يا بي ارزش بودن ، قبولي و عدم
خود كه نگرش او متظاهر مي شود . در حقيقت شخص ممكن است خود را آن طوري كه
مي بيند . ببيند .
خودپنداره :
مجموعه اي از مفاهيمي است كه فرد براي توصيف خويش از آنها استفاده مي كند ( غلامپور - 1385 )
تعاريف عملياتي :
خودپنداره :
در اين پژوهش منظور از خودپنداره ميزان نمره اي است كه آزمودني از آزمون خودپنداره راجرز كسب مي كند .
فرد نابينا :
فردي است كه به دلايل ارثي و مادر زادي يا اكتسابي بينايي خود را از دست داده است
فرد بينا :
فردي است كه از لحاظ جسمي ، ذهني – اجتماعي مشكلي ندارد و مي تواند به طور طبيعي به زندگي خود ادامه بدهد.
برچسب ها:
دانلود مقاله بررسی مقایسه ای خودپنداره افراد نابینا و بینا بررسی مقایسه ای خودپنداره افراد نابینا و بینا خودپنداره افراد نابینا و بینا افراد نابینا و بینا