فصل سیزدهم کتاب تئوری حسابداری دکتر شباهنگ فصل بیستم کتاب هندریکسن

تفاوت بین حسابداری مالی و حسابداری مالیاتی موجب اختلاف بین مبالغ سود قبل از مالیات می شود.در این مورد دو نوع تفاوت وجود دارد،تفاوت دائمی بدلیل اختلاف بین روشهای محاسبه وتفاوت موقت به دلایل تفاوت زمان بندی و ارزشیابی و این پرسش را بوجود آورده که آیا لازم است مبالغ واقعی پرداخت مالیات به عنوان هزینه گزارش شود یا مانند سایر هزینه ها ،تحقق هزینه مالیات بجای پرداخت واقعی آن ملاک قرار گیرد؟…

روش مبتنی بر ترازنامه

رویکرد دیگر برای محاسبه تفاوتهای موقت بر این واقعیت مبتنی است که در صورتهای مالی همبسته ،تمامی رویدادهایی که موجب بروز اختلافهای موقت میشوند در ترازنامه نیز به نحوی تاثیر می گذارد.مثلا جداول متفاوت استهلاک در گزارشات مالی و اظهارنامه مالیاتی موجب محاسبه ارزشهای متفاوت دفتری می شوند و تفاوت بین این ارزشها مساوی جمع انباشته تفاوتهای موقت تا تاریخ مورد نظر است که اگر در نرخ مالیات مربوطه ضرب و سپس جمع مقادیر محاسبه شود،مالیات انتقالی بدست خواهد آمد.

تخصیص موردی مالیات:

برخی می گویند ،تخصیص بین دوره ای مالیات در برخی موارد ضروری و در مواردی دیگر ضروری نیست،مثلا اگر روش نزولی استهلاک برای مقاصد مالیاتی و روش خط مستقیم برای صورتهای مالی استفاده می شود ، مادام که دارائیهای جدید جایگزین می شود تفاوت زمان بندی مستمرا افزایش می یابدو تفاوت مالیاتی پرداخت نخواهد شد،به نظر این گروه این تفاوتها نباید به دوره دیگر انتقال یابد وانتقال به دوره های آتی در مورد اقلامی انجام شود که ا نتظار می رود تفاوت زمان بندی در دوره های آتی معکوس شده و کمتر گردد.

تنزیل مبالغ تخصیص یافته مالیات:

آخرین نظر مخالف این است که چون تعهدات مالیاتی و مزایای مالیاتی در زمانی در آینده ایفا می شود لازم است این مبالغ با نرخی مناسب تنزیل شود.چنانچه دوره زمانی بسیار طولانی یا نامحدود باشدارزش فعلی محاسبه شده به صفر نزدیک خواهد بود. از دیدگاه تئوری محض شاید نتوان این دیدگاه را رد کرد اما روش مزبور در عمل بدلیل مشکلاتی نظیر تعیین نرخ تنزیل ،تعیین سالهایی در آینده که مبلغ مورد نظر مشمول یا قابل کسر کردن از مالیات می شود و پیچیدگی بکارگیری آن قابل اجرا نخواهد بود.