طراحی یادمان چند منظوره شمس تبریزی

تعداد صفحات : 102 با فرمت ورد و قابل ویرایش

قسمتی از متن  :

مقدمه

عنوان پروژه :

شهر خوی واقع در شمال غرب ایران، استان آذربایجان­غربی، و در فاصله 145 کیلومتری از شهر ارومیه واقع شده است. هدف از انتخاب این شهر برای موضوع پایان­نامه خود اولاُ به خاطر آشنایی خاص و مطالعات قبلی درباره این شهر بود. ثانیاّ با توجه به فرمت­های مثبت اقتصادی ، تجارتی ، توریستی ، و فرهنگی این شهر زیباست.

شهرستان خوی ، شهر آفتاب­های غروب و شکوفه­های معطر گل­های محمدی، آفتابگردان، سیب ، فرش ، عسل و نگین سبز استان آذربایجان­غربی است و قدمتی هزاران ساله دارد که در هر فراز و نشیبش ، چشم­اندازی نهفته است. بناها و آثار تاریخی و جاذبه­های دینی این شهر آن­قدر زیاد است که با وجود عدم کاوش­های باستان­شناسی درسی ، چهل ساله­ی اخیر هنوز از نظر تعداد آثار مقام اول استان را دارد. شهرستان خوی با وجود قرار گرفتن در مسیر جاده ابریشم تنها راه مرزی نزدیک به کشور ترکیه است. خوی تنها شهریست که مسافت آن با شهر وان در کشور ترکیه از طریق بازارچه رازی حدود یک ساعت است. ناگفته نماند جاذبه­های طبیعی شهر هم بسیار کم­نظیرند اصولاّ خوی شهر کوهستانی است و توپوگرافی متنوع و گسترده­ای دارد که برای توسعه ، به شدت نیازمند خوی تازه در توسعه و حوزه­ی گردشگری است.

لذا نگارنده با مطالعه و توجه به تاریخ و گذشته شهر و زمینه­های تاریخی و فرهنگی شهر در صدد برآمده تا طرحی نو برای بازسازی دوباره یادمان چند منظوره شمس­تبریزی در نظر بگیرید. این یادمان در شمال غرب شهر یا محله قدیمی امامزاده  با یک قبر و یک مناره 11 متری که توسط شاه اسماعیل ساخته شده و روی مناره شاخ قوچ­هایی که توسط شاه اسماعیل در مدت یک روز شکار شده بود است.

مناره شمس­تبریزی:

مناره شمس­تبریزی یا شمس دنبلی برج زیبایی است که در گذشته در وسط باغ مشجری در گوشه شمال­غربی شهر خوی قرار گرفته است. طایفه دنبلی یکی از ایلات کرد غرب کشور بوده که از قرن چهارم تا سیزدهم هجری نفوذ و اقتدار زیادی در دستگاه­های حکومتی داشته­اند و در زمان صفویه تا اوایل سلطنت قاجار شهر خوی مرکز حکمرانی دنبلیانو تنها به عنوان یک اثر تاریخی مورد بازدید است. بعضی از مورخین ساختمان مناره شمس­تبریزی را به امیرجعفر دنبلی به سال 555 هجری­قمری ، که یکی از مشاهیر این سلسله است نسبت می­دهند ولی این انتساب مورد تردید ایت. برخی دیگر آن را کاخ زمستانی شاه اسماعیل صفوی می­دانند. اعتقاد دارند تزیینات مناره که با شاخ بز کوهی انجام گرفته است حاصل یک روز شکار این پادشاه بود این بنا مربوط به قرن دهم هجری است. این بنا به صورت مجوف بوده و پلکان مارپیچی از ورودی منار که در قسمت تحتانی پایین آن قرار دارد به انتهای مناره منتهی می­شود. پی و حدود 5 سانتی­متر از نمای قسمت تحتانی با سنگ ساخته شده و از این قسمت به بعد تمام مناره آجر است ، نمای آجر مناره به صورت منظم با کله و شاخ بز­کوهی به صورت بی­نظیری تزیین شده است.

مساحت این مجموعه حدود  شده است و مانند آرامگاه حافظ ، آرامگاه باباطاهر جزو آرامگاه­های تاریخی ایران است. این آرامگاه یکی از قطب­های توریستی است.

همچنین سایت مورد نظر در 60 کیلومتری تا مرز رازی قرار گرفته لذا به عنوان نخستین فضاها و بناهایی خواهد بود که ناظران گردشگر در اولین ساعات ورود به کشور با آن برخورد می­کنند. لذا با ید به گونه­ای طراحی و سازماندهی شوند که بتوانند رسالت بزرگی را که همانا انتقال گوشه­ای از فرهنگ و تاریخ غنی این کشور در اولین برخورد است را بر عهده گیرد.

جاذبه­های طبیعی و تاریخی و فرهنگی در داخل سایت و وجود آثار تاریخی و باستانی در شهر خوی ، در پتانسیل­های قوی برای جذب توریست ایجاد کرده و باعث می­شود که سایت (آرامگاه شمس) به عنوان یک ظرفیت بالا برای ساخت مجتمع فرهنگی ، تفریحی ، توریستی ، نمایشگاهی در شهر خوی تدبیر شود.