آلبرت اینشتین برای بسیاری از ما، بیشتر با فیزیک نسبیت و معادلاتِ پیچیده و دشوارفهمِ ریاضی تداعی می‌شود.
اگر هم چیزی از زندگی‌اش می‌شنویم و می‌خوانیم، جنبه‌های دیگرِ همان دانشمندِ درخود فرورفته است. کسی که گاه چنان در اندیشه و تفکر فرورفته که آشنایان خود را نیز از ناآشنایان، باز نمی‌شناسد.
برای کسی که چنین تصویری از اینشتین دارد، کتاب دنیایی که من می بینم (The World as I See It) می‌تواند دریچه‌ی تازه‌ای به دنیای اینیشتین باشد.
این کتاب، مجموعه‌ای از سخنرانی‌ها و نوشته‌ها و نامه‌های اینشتین است که برای نخستین بار در سال ۱۹۴۷ (هشت سال پیش از مرگ او) منتشر شد.
عقاید او در این کتاب، چنان صریح و گویا و بی‌پرده است که حتی نسخه های انگلیسی آن هم، گاه به صورت گزیده و منتخب و خلاصه – با حذف بخش‌های مختلف – منتشر شده‌اند.
برچسب ها:
دنیائی که من میبینم آلبرت انیشتین