فلسفه، عنصری اساسی در فرآیندهای آموزشی محسوب می‌شود؛ به‌طوری که بدون داشتن پایه‌ها و تفکرات فلسفی نمی‌توان به دنبال اهداف و تعیین روش‌های اجرایی و ارزیابی نتایج بود (صفاییان، ۱۳۸۹). داشتن فلسفه و دیدگاه فلسفی برای تربیت‌بدنی ضروری است. جیم پاری علت ارتباط فلسفه با علم ورزش را در ماهیت نظری تمرین نهفته می‌داند؛ یعنی هر تمرین علمی یک ماهیت نظری دارد و آن ماهیت با فلسفه ارتباط پیدا می‌کند. به اعتقاد کیتامورا فعالیت جسمانی، پایه و اساسی است برای رسیدن به ارزش‌های انسانی (کیتامورا، ۱۹۸۸). وست و بوچر هدف از تربیت¬بدنی را بهبود اجرا و عملکرد بشر و تکامل بخشیدن از طریق فعالیت جسمانی مناسب می‌دانند. همچنین از مبانی تاریخی، فیزیولوژیکی، روان‌شناسی، جامعه‌شناسی و بیومکانیکی به‌عنوان مبانی تربیت‌بدنی نام می‌برند که اصول و مفاهیم اساسی از این مبانی سرچشمه می‌گیرند (عبدالهی، ۱۳۸۰).
برچسب ها:
فلسفه تربیت بدنی اصول ورزشی