نوع فایل: word (قابل ویرایش)
تعداد صفحات : 123 صفحه

چكيده:
کف پاي صاف از جمله ناهنجاري هاي بسيار شايع است. ناهنجاري هاي آناتوميکي مي توانند موجب تغيير متغييرهاي کينماتيکي مفاصل پا گردند که در نتيجه با بروز الگوي متفاوت راه رفتن همراه مي شود. شناسايي کم و کيف متغييرهاي تحت تاثير اين ناهنجاري ها در توانبخشي افراد مبتلا به کف پاي صاف موثر است. با توجه به تغيير رابطه طول-تنش در عضلات پاي فرد مبتلا به کف پاي صاف احتمال بروز خستگي بيشتر در اين افراد وجود دارد. از آنجا که مطالعات کمي درباره اثرات خستگي روي تغييرات کينماتيکي راه رفتن وجود دارد، نتايج اين مطالعه مي تواند اطلاعات مفيدي در اين زمينه ارائه دهد. هدف اين مطالعه بررسي اثرات خستگي بر تغييرات الگوي کينماتيکي اندام تحتاني افراد داراي کف پاي صاف در مقايسه با افراد سالم در حين راه رفتن است. تعداد ۱۰ نفر دانشجوي مرد با ميانگين سني ( ۱۶/۲±4/24) و ميانگين قد(۳۱/۴ ± 26/177) و وزن (۴۳/۱۷ ± 81/93) در گروه افراد با کف پاي صاف و نيز تعداد ۱۰ نفر دانشجوي مرد با ميانگين سني (۳۲/۲ ± 86/25) و ميانگين قد (۷۱/۲۷ ± 6/168) و ميانگين وزن (۹۳/۲۶ ± 13/78) درگروه کنترل _ افراد سالم _ مورد مطالعه قرار گرفتند . ابتدا اندام پا، ساق، ران و لگن افراد با استفاده از ۱۶ عدد مارکر منعکس کننده نور شناسايي شدند. سپس آزمودني ها در يک مسير کاليبره شده راه رفتند و با استفاده از سيستم آناليز حرکتي VICON متغيرهاي کينماتيکي مفاصل مچ، زانو و ران اندازه گيري و تجزيه و تحليل شد. اندازه مارکرها به قطر mm14 بوده و بر اساس مدل PLUG-IN-GAIT بر روي بدن نصب شدند. هر آزمودني ۵ بار تست راه رفتن را تکرار نمود. سپس آزمودني ها با استفاده از يک پروتکل خستگي عملکردي، خسته شدند. براي مقايسه پيش آزمون ها بين دو گروه و نيز براي بررسي ميزان تغييرات بين گروهي، از آناليز واريانس چند متغيره استفاده شد. آناليز داده ها در SPSS 18 با سطح معناداري ۰۵/۰p= انجام شد. پس از خستگي نيز تست راه رفتن براي هر آزمودني تکرار شد. تجزيه و تحليل آماري نشان داد که طي پيش آزمون، در افراد کف پاي صاف، دامنه حرکتي مفاصل مچ پاي راست در پروپالژن(۰۰/۰p=)، زانوي پاي راست در ميانه استانس (۰۰۷/۰p=)، ران پاي راست در ميانه استانس (۰۰۲/۰p=) و پروپالژن (۰۰۸/۰p=)، مچ پاي چپ در ميانه استانس (۰۰/۰p=)، زانوي پاي چپ در پروپالژن (۰۲۴/۰p=)، ران پاي چپ در تماس پاشنه ۰۰۱/۰p=) و ميانه استانس (۰۵/۰p=)، بيشتر از افراد نرمال است. همچنين در افراد کف پاي صاف طي پيش آزمون، در مچ پاي راست در تماس پاشنه (۰۱۴/۰p=) و زانوي پاي راست در ميانه استانس (۰۲/۰p=)، دامنه حرکتي کمتري نسبت به افراد نرمال داشتند. افراد کف پاي صاف طي پيش آزمون، طول قدم بلندتري نسبت به افراد نرمال داشتند (۰۲/۰p=). در افراد نرمال در پس-آزمون، دامنه حرکتي مفصل ران پاي راست در ميانه استانس (۰۳۷/۰p=) و ران پاي چپ در پروپالژن (۰۰/۰p=) و ميانه استانس (۰۰/۰p=)، بيشتر از پيش آزمون اين افراد بود. در افراد کف پاي صاف، در پس آزمون، دامنه حرکتي ران پاي راست در تماس پاشنه (۰۳۹/۰p=) و ميانه استانس (۰۴۲/۰p=) و ران پاي چپ در تماس پاشنه (۰۱۵/۰p=)، بيشتر از پيش آزمون اين افراد بود. دامنه حرکتي زانوي پاي چپ افراد کف پاي صاف در پيش آزمون، نسبت به پس آزمون آنها، بيشتر بود (۰۰/۰p=). افراد کف پاي صاف در پس آزمون، سرعت راه رفتن سريعتري در پاي راست (۰۴۹/۰p=) و پاي چپ (۰۴۹/۰p=)، طول گام بيشتري در پاي چپ (۰۱۷/۰p=) و زمان قدم کوتاه تري (۰۲/۰p=) نسبت به پيش آزمون داشتند. مقايسه دامنه حرکتي مفاصل بين دو گروه نشان داد که دامنه حرکتي مفاصل افراد نرمال، در ران پاي چپ، در ميانه استانس (۰۰/۰p=) و پروپالژن (۰۰/۰p=) بيشتر از افراد کف پاي صاف است و در مفصل زانو، افراد کف پاي صاف در پروپالژن، دامنه حرکتي بيشتري نسبت به افراد نرمال دارند (۰۰/۰p=). با توجه به نتايج حاصل از اين پژوهش، مي توان نتيجه گرفت خستگي عضلات، موجب ايجاد تغيير در کينماتيک راه رفتن شده و متعاقب آن مي-تواند باعث ايجاد انحرافات از الگوي طبيعي راه رفتن گردد و نقش اصلي پا در راه رفتن را که انتقال مناسب نيروهاي عمل و عکس العمل بين بدن و زمين مي باشد را تحت تاثير قرار داده و به دليل تغيير در زواياي مفاصل و به طبع تغيير جهت زواياي نيروهاي عمل و عکس العمل وارد شده به مفاصل، باعث عدم کارآيي پا و متعاقبا گرايش بيشتر به سمت آسيب اندام تحتاني شود.
واژه هاي کليدي: کف پاي صاف، خستگي، کينماتيک راه رفتن

فصل اول: کليات پژوهش
۱-۱٫ مقدمه 3
۱-۲٫ تعريف مساله و بيان نکات اصلي 4
۱-۴ اهداف پژوهش 7
.۱-۴-۱ هدف کلي 7
۱-۴-۲٫ اهدف جزيي 7
۱-۵٫ فرضيه هاي تحقيق 7
۱-۶٫ روش اجراي پژوهش 7
۱-۷٫ محدوديت هاي پژوهش 9
۱-۸٫ تعريف عملياتي واژه ها 9
فصل دوم: پيشينه تحقيق
۲-۱٫ مقدمه 15
۲-۲٫ آناتومي و ساختار پا 14
۲-۳٫ مفاصل پا 15
۲-۴٫ قوس هاي پا 18
۲-۵٫ عضلات عمل کننده روي مجموعه پا 19
۲-۵-۱٫ عضلات قسمت خارجي پا 19
۲-۵-۶٫ عضله درشت نئي قدامي 20
۲-۵-۷٫ عضله دوقلو 21
۲-۵-۸٫ عضله نعلي 22
۲-۵-۹٫ عضله نازک نئي طويل 22
۲-۶٫ کف پاي صاف 23
۲-۷٫ انواع کف پاي صاف 24
۲-۷-۱ کف پاي صاف منعطف 24
۲-۷-۲٫ کف پاي صاف غير منعطف(سخت) 26
۲-۸٫ عوارض ناشي از صافي کف پا 27
۲-۹٫ راه رفتن 27
۲-۹-۱٫ اصطلاح شناسي راه رفتن 27
۲-۹-۲ بيومکانيک راه رفتن 29
۲-۱۰٫ سيکل راه رفتن 31
۲-۱۱٫ مراحل تشکيل دهنده فاز استانس 35
۲-۱۲٫ رويدادهاي مرحله نوسان 37
۱٫ مرحله پروپالژن 37
۲-۱۳٫ استرايد، استپ، کدنس 39
۲-۱۴٫ حرکت مفاصل 42
۲-۱۵٫ حرکات در صفحه ساجيتال 43
۲-۱۶٫ خستگي 45
۲-۱۶-۱٫ خستگي در سطح سيستم اعصاب مرکزي 46
۲-۱۶-۲٫ خستگي در سطح نخاع و اعصاب محيطي 46
۲-۱۶-۳٫ خستگي در محل اتصال عصبي عضلاني 47
۲-۱۶-۴٫ خستگي در عضله 48
۲-۱۷٫ پروتکلهاي خستگي اندام تحتاني 48
۲-۱۸٫ ميزان درک فشار (RPE) 49
۲-۱۹٫ اثر خستگي بر پارامترهاي بيومکانيکي راه رفتن 50
فصل سوم: روش پژوهش
۳-۱٫ مقدمه 55
۳-۲٫ نوع تحقيق 55
۳-۳٫ جامعه آماري و نحوه گزينش نمونه ها 55
۳-۳-۱٫ شرايط عمومي ورود به آزمون 55
۳-۳-۲ شرايط اختصاصي ورود به آزمون 55
۳-۳-۲-۱ شاخص قوس 56
۳-۳-۲-۲٫ ارتفاع ناوي نرمالايز شده 58
۳-۳-۲-۳٫ افت ناوي 59
۳-۳-۳٫ مشخصات آزمودني هاي شرکت کننده در پژوهش 60
۳-۴٫ متغيرهاي تحقيق 61
۳-۴-۱ متغيرهاي مستقل 61
۳-۴-۲ متغيرهاي وابسته 61
۳-۵ ابزار اندازه گيري 62
۳-۶٫ روش اجراي پژوهش 65
۳-۷٫ تجزيه و تحليل داده هاي کينماتيکي 66
۳-۸٫ روش هاي آماري 68
فصل چهارم: تجزيه و تحليل داده ها
۴-۱ مقدمه 71
۴-۲ نتايج حاصل از پيش آزمون 71
۴-۲-۱ مقايسه زواياي مفاصل گروه هاي کف پاي صاف و نرمال طي پيش آزمون 71
۴-۲-۲ مقايسه متغيرهاي سري زماني گروه هاي کف پاي صاف و نرمال طي پيش آزمون 74
۴- ۳٫ مقايسه تفاوت هاي درون گروهي 75
۴-۳-۱٫ بررسي نتايج حاصل از مقايسه متغيرهاي زواياي مفصلي در پيش و پس آزمون گروه نرمال 75
۴-۳-۲ بررسي نتايج حاصل از مقايسه متغيرهاي زواياي مفصلي در پيش و پس آزمون گروه کف پاي صاف 78
۴-۳-۳ بررسي نتايج حاصل از مقايسه متغيرهاي سري_ زماني پيش و پس آزمون گروه نرمال 81
۴-۳-۴ بررسي نتايج حاصل از مقايسه متغيرهاي سري_ زماني پيش و پس آزمون گروه کف پاي صاف 82
۴-۴ نتايج حاصل از مقايسه تفاوت هاي بين گروهي 84
۴-۴-۱ بررسي نتايج حاصل از مقايسه مقادير تغييرات زواياي مفاصل بين گروه هاي کف پاي صاف و نرمال در پاي راست و چپ 84
۴-۴-۲ بررسي نتايج حاصل از مقايسه داده هاي سري زماني مفاصل بين گروه هاي کف پاي صاف و نرمال 85
۴-۵٫ مقايسه تفاوت هاي بين گروهي در پس آزمون 94
۴-۵-۱٫ مقايسه نتايج حاصل از ميانگين هاي داده هاي زواياي مفاصل بين گروه هاي کف پاي صاف و نرمال در پاي راست و چپ در پس آزمون 94
۴-۵-۲٫ مقايسه نتايج حاصل از اختلاف ميانگين هاي داده هاي سري-زماني بين گروه هاي کف پاي صاف و نرمال در پاي راست و چپ در پس آزمون 95
فصل پنجم: بحث و نتيجه گيري
۵-۱٫ مقدمه 99
۵ -۲٫ بررسي نتايج حاصل از پيش آزمون 99
۵-۲-۱٫ زواياي مفصلي مچ پا زانو و ران در مرحله ضربه پاشنه 99
۵-۲-۲٫ زواياي مفصلي مچ پا زانو و ران در مرحله ميانه استانس 100
۵-۲-۳ زواياي مفصلي مچ پا زانو و ران در مرحله پروپالژن 101
۵-۳ بررسي نتايج حاصل از مقايسه تفاوت هاي درون گروهي 102
۵-۴ بررسي نتايج حاصل از مقايسه تغييرات متغيرها بين گروه ها در پس آزمون 103
۵-۵٫ بررسي نتايج حاصل از مقايسه تفاوت هاي بين گروهي در پس آزمون 104
۵-۶٫ نتيجه گيري نهايي 104
۵-۷٫ پيشنهادات 104
پيوست الف: رضايت نامه 101
پيوست ب: پرسشنامه ورود به آزمون 102
منابع 103