مدیریت مشارکتی

مقدمه

اکنون مدیریت منابع انسانی شیوه های نوین مدیریت با محوریت انسان را اجرا می کند و به جای ساختارهای سنتی و خشک ، ساختارهایی را توسعه می دهند که مشوق و توسعه دهنده نگرشهای نوآوری، وظیفه ای و مشارکتی می باشند. در واقع سازمانها با بکارگیری منابع مختلفی از قبیل منابع مالی و مادی و اطلاعاتی و انسانی در جهت تحقق اهداف و مقاصد خود حرکت می کنند. از این میان نیروی انسانی مهمترین منبعی است که همواره چرخ سازمانها به دست آن می چرخد و پیشرفت و تداوم سازمانها به میزان توانمندی آنان بستگی دارد. علی الخصوص  در محیط کسب و کار امروزی که رقابت روز افزونی بین شرکتها و موسسات وجود دارد و کیفیت کالا و خدمات ارائه شده و جلب و حفظ مشتریان از اهمیتی خاص برخوردار است همکاری و مشارکت کارکنان از اهمیت فوق العاده ای برخوردار است. امروزه فعالیت های فردی و مجزا نمی توانند کارساز باشند و افراد یک سازمان در قبال خود و کل افراد و اهداف سازمان مسئول اند در واقع توانمندی سازی برآن است که با ایجاد علاقه و انگیزش و آموزش قابلیت ها و شایستگی های کارکنان را بپروراند و تحقق اهداف سازمان را بر عهده افراد توانمند بگذارد.

مفهوم مشارکت و مدیریت مشارکتی

مشارکت عبارتست از ايفاي نقش از طريق اظهار نظر ، ارائه پيشنهاد ، تصميم گيري و قبول مسئوليت در زمينه فعاليتهاي سازمان ، انتخاب ، نوع کار ، بهبود و توسعه کار و توزيع دستاوردهاي حاصله.  

لامرز معتقد است که مشارکت مجموع شكلهاي اعمال قدرت توسط زيردستان است که از نظر آنان و سرپرستان شان مشروع جلوه مي کند .

کلارک و ديگران مشارکت را شامل هر فرآيندي مي دانند که از طرق آن کارکنان سهمي در رسيدن به تصميمهاي مديريتي دارند.

ساشکين نيز پيشنهاد مي کند که براي  مشارکت ؛ هدف گذاري ، تصميم گيري ، حل مساله و بهبود سازماني در نظر گرفته شود .