قسمتی از متن:

- سلامت اجتماعي

مفهوم سلامت اجتماعي، مفهومي است كه در كنار ابعاد جسمي و رواني سلامت مورد توجه قرار گرفته است، جنبه اجتماعي آن را با محور قرار دادن فرد مورد بررسي قرار ميدهد. بلوك و برسلو براي اولين باردر سال 1972 در پژوهشي به مفهوم سلامت اجتماعي پرداختند. آنها مفهوم سلامت اجتماعي را با درجه عملكرد اعضاءجامعه مترادف كرده و شاخص سلامت اجتماعي را ساختند. آنها تلاش كردند تا با طرح پرسش هاي گوناگون در ابعاد جسمي، رواني و اجتماعي سلامت فردي، به ميزان فعاليت و عملكرد فرددر جامعه برسند. اين مفهوم را چند سال بعد دونالد و همكارانش در سال 1978 مطرح كردند و استدلال آنها اين بود كه سلامت فراتر از گزارش علائم بيماري، ميزان بيماريها و قابليت هاي كاركردي فرد است.

آنها معتقد بودند كه رفاه و آسايش فردي امري متمايز از سلامت جسمي و رواني است. براساس برداشت آنان سلامت اجتماعي در حقيقت هم بخشي از اركان وضع سلامت محسوب مي شود و هم مي تواند تابعي از آن باشد. سنجش محتواي سلامت اجتماعي از ابتدا از طريق تمركز بر فرد و در رابطه باتعاملات ميان فردي(مثلا ملاقات با دوستان) و مشاركت اجتماعي (مانندعضويت در گروهها) موردسنجش قرار گرفت و در اندازه گيري اركان عيني(مثلاً تعداد دوستان) و ذهني (كيفيت روابط دوستانه)هردو تعريف منظور شده بود. حوزه سلامت اجتماعي از سالهاي 1995 به بعد علاوه برنگرش كلي وعامي كه بر كيفيت سلامت در ميان تمام افراد دارد، در كشورهاي صنعتي گرايشي خاص را در دو بعد سلامت رواني و نيز سلامت اجتماعي آغاز كرده است. گروهي از كارشناسان در اين تلاش بوده اند تا باعملياتي كردن مفهوم ارتقاء سلامت اهداف كلي شعار "بهداشت براي همه" را با زمينه هاي اجتماعي سلامت در مفهوم عام پيوند بزنند.آنان معتقدند كه ارتقاء سلامت درحقيقت در برگيرنده زمينه هاي اقدام اجتماعي براي توسعه سطح سلامت است. ارتقاء سطح سلامت براين اساس ازدو طريق امكان پذيراست كه يكي ازآنها توسعه شيوه هاي سالم زندگي و اقدام اجتماعي براي سلامت است و ديگري ايجاد شرايطي است كه زيستن در يك حيات سالم را امكان پذير سازد.

استفاده مفرط ازمدل بيماري درگذشته كه در آن مقوله سلامت به عنوان نبود نشانه ها وعوارض جسماني و رواني تعريف مي شده است،منجر به بازتعريف سلامت به شكل هاي مختلف و سنجش آن به طرق متنوع شده است. از جمله اين شيوه ها مي توان به اين موارد اشاره كرد: بيان شخصي، تغييرات در كاركرد ايمني بدن، آشكار شدن علائم ظاهري بيماري، تشخيص پزشكي و... (پترسون و باسيو، 1991)