مباني نظري ويژگي‌هاي شغلي

همه ما با اين واقعيت كه مشاغل با يكديگر متفاوتند و برخي از مشاغل نسبت به بقيه چالش ‌انگيزتر و جذابترند، آشنا هستيم. اين واقعيت‌ها مورد توجه محققان كه در زمينه رفتار سازماني به تحقيق مشغولند نيز مي‌باشد. واكنش آنان در برابر اين موضوع، ارائه نظريه‌هايي درباره ويژگي‌هاي كار يا شغل بوده است ( رجيو^[1]، 2007).

الگوي ويژگي هاي شغلي هاكمن و الدهام :

الگوي ويژگيهاي شغلي (JCM) توسط هاكمن و اولدهام (1975) مطرح گرديد و چندین سال مراحل تكاملي خود را سپري كرد. اين الگو چنين بحث مي كند كه اساس پيچيدگي و غني سازي مشاغل با افزايش نگرشهاي شغلي، انگيزش و عملكرد شغلي همراه است.

آنان خصوصاً فرض كرده اند كه پنج هسته اصلي ويژگيهاي شغلي (تنوع مهارت، هويت وظيفه، اهميت وظيفه، استقلال وظيفه، پسخوراند حاصل از شغل) بر سه حالت بحران رواني (معناداري تجربه شده كار، مسئوليت تجربه شده از نتايج كار و آگاهي از نتايج واقعي فعاليت هاي شغلي) اثر دارند و اين سه حالت نيز به نوبه خود بر (نتايج كار، انگيزش دروني كار ، خشنودي از كار ، اثر بخشي شغلي و غيبت) اثر دارد.