قسمتی از متن:

تأمین منابع مالی از جمله مهم‌ترین مباحث در مدیریت مالی است. آگاهی مدیران مالی از شیوه­های مختلف تأمین مالی موجب می‌گردد که تداوم فعالیت شرکت‌ها امکان‌پذیر شود و ساختار مالی شرکت کمتر ضربه‌پذیر گردد و جریان عملیات تسهیل یابد. در بعضی از موارد تأمین منابع مالی با تعهد و پرداخت هزینه همراه است. ارزیابی روش‌های مختلف تأمین مالی با ارزیابی هزینه‌های مالی مرتبط با آنها در تعامل است. بنابراین ضروری است این دو مقوله به صورت نظام‌مند، مد نظر قرار گیرد(نیکو مرام و همکاران، 1388).

آگاهی از منابع مختلف تأمین مالی در مدیریت مالی از چنان اهمیتی برخوردار شده است که بدون توجه به آن، سیاست‌ها و برنامه‌های تأمین مالی، کارآمد و اثر بخش نخواهد بود. بنابراین ضرورت دارد تا مدیران مالی نسبت به این موضوع آگاهی یابند و بر اساس آن برنامه‌ریزی مالی مناسبی را طرح‌ریزی کنند.

تأمین مالی بر اساس منبع

شرکت‌ها برای تأمین نیازهای مالی کوتاه‌مدت و بلند‌مدت خود از دو منبع استفاده می‌کنند:

1) منابع داخل شرکت، که عمدتاً شامل موارد زیر است:

v كاهش دارايي‌هاي جاري

v فروش دارايي‌هاي ثابت اضافي

v سود انباشته

v اندوخته و سود تقسيم نشده

2) منابع خارج از شرکت (بازارهای پول و سرمایه)

v اخذ وام از بانک‌ها و مؤسسات اعتباري

v خريدهاي نسيه و اقساطي

v به تعويق انداختن (افزايش) بدهي‌ها

v صدور و انتشار اوراق قرضه، سهام عادي و سهام ممتاز( عالی و معروفانی‌اصل، 1381، 47).

آیا شرکت‌ها بیش از حد بر وجوه داخلی تکیه می‌نمایند؟

معمولاً به طور متوسط، وجوه داخلی (سود انباشته به اضافه‌ی استهلاک) بیشترین وجوه مورد نیاز برای سرمایه‌گذاری را تأمین می‌نمایند. چنین به نظر می‌رسد که تأمین مالی از محل درآمدهای داخلی نسبت به تأمین مالی از محل فروش سهام و اوراق قرضه راحت‌تر باشد. ولی برخی از صاحبنظران از این بابت نگران هستند که مدیران نسبت به تأمین مالی از محل منابع خارج از شرکت به شیوه‌ای نابخردانه و در جهت عکس منافع خویشتن (شرکت) عمل نمایند. اگر مدیری بداند با انتشار سهام جدید و رویارویی با پرسش‌های ناهنجار از جانب سرمایه‌گذاران بالقوه روبه‌رو خواهدشد، احتمالاً وسوسه می‌شود در پروژه‌ای پرریسک، ولی خالص ارزش فعلی مثبت چشم‌پوشی نماید تا مبادا شغل وی به خطر افتد (از نظر استخدامی احساس راحتی بیشتر می‌نماید). شاید مدیران مسیری را انتخاب نمایند که با مقاومت کمتری روبه‌رو شوند و از رعایت «نظم حاکم بر بازار سرمایه» طفره روند.