مدیریت سرمایه درگردش

مقدمه

شالوده مباحث مدیریت مالی راسرمایه تشکیل می دهدومی توان ادعاکردکه همه فعالیتهای تجاری نیازمندسرمایه اند،سرمایه عبارت است ازتمام منابع مالي كه مورد مصرف شركت قرار مي گيرد و در اين راستا مديريت مالي چارچوب روابط بين سرمايه و شركت را مشخص مي كند.

با توجه به جايگاه و اهميت سرمايه در فرايندهاي سازماني،مديريت آن از اهميت خاصي برخوردار مي باشد. در اين ميان سرمايه در گردش به طور كلي در همه سازمان ها وبخصوص در سازمان هاي با انداز ه هاي كوچكتر، بخش عظيمي از سرمايه سازمان را به خود اختصاص مي دهد، و مديريت آن براساس مكانيزم هاي مديريت عناصر زنجيره تامين  نيز ازاهميت به سزايي برخوردار است . سرمايه در گردش يك شركت مجموعة مبالغي است كه در دارايي هاي جاري سرمايه گذاري مي شود و مديريت سرمايه در گردش نيز عبارت است ازتعيين حجم و تركيب منابع و مصارف سرمايه در گردش به نحوي كه ثروت سهامداران افزايش يابد.

با وجود اهميت زياد سرمايه در گردش براي سازمان ها ،ادبيات سازماني به طور سنتي بر روي مطالعة تصميمات مالي بلندمدت متمركز است و پژوهشگران نيز بيشتر به مطالعه در زمينةتجزيه و تحليل سرمايه گذاري، ساختار سرمايه، تقسيم سود،ارزشيابي سازمان و موارد مشابه پرداخته اند. اما بايد توجه داشت سرمايه گذاري كه شركتها بر روي دارايي هاي كوتاه مدت انجام مي دهند و منابعي كه با سر رسيد كمتر از يك سال به كاربرده مي شود، قسمت عمدة اقلام ترازنامة شركت را تشكيل مي دهدو در اين فضاي اقتصاد چالشي، كه سازمان ها ي بين المللي راه هاي جديد ي را براي رشد و بهبود عملكرد مالي وكاهش ريسك جستجو مي كنند، سرمايه در گردش به عنوان منبعي مهم براي بهبود عملكرد مالي به شمار مي آيد با اين اوصاف مديريت سرمايه در گردش فعال،يك نيازاساسي توانايي سازمان براي سازگاري در يك اقتصاد پرچالش است و هدف آن برقراري يك تعادل حساس بين حفظ نقدينگي براي پشتيباني از عمليات روزانه و حداكثر سازي فرصت هاي سرمايه گذاري كوتاه مدت مي باشد.

اسميت ^[1]معتقد است مديريت سرمايه در گردش به خاطرتاثيري كه بر روي ريسك و سودآوري شركت و در نتيجه درارزش شركت دارد از اهميت به سزايي برخوردار است . چرا كه سرمايه گذاري در سرمايه در گردش مبادله بين سودآوري ورسيك را شامل مي شود و تصميماتي كه به افزايش سودآوري گرايش دارد منجر به افزايش ريسك نيز مي شود و برعكس،تصميماتي كه بر روي كاهش ريسك متمركز است به كاهش سودآوري بالقوه منجر مي شود.