آموزش پیش دبستانی

ماهیت آموزش پیش دبستانی

 توجه به آموزش و پرورش پیش از دبستان مورد توجه بسیاری از کشورهای جهان قرار گرفته است. در بعضی کشور­­­ها، تقریباً همۀ کودکان قبل از ورود به دبستان، در این مراکز تربیتی پرورش می­یابند (صافی، 1387). در نظام آموزشی ایران، کودکان کمتر از سه سال در مهد­کودک، کودکان سه، چهار و پنج ساله در کودکستان، و از پنج سال به بالا در دوره­های آمادگی آموزش می­بینند. اغلب مؤسسات آموزش قبل از دبستان را بخش خصوصی، به صورت مراکز غیر انتفاعی و تحت نظارت بهزیستی کشور اداره می­کنند. وظیفۀ اصلی آنها مراقبت از کودکان و پاسخ­گویی به نیاز­های زیستی، بهداشتی و روان شناختی آنان است (کاکیا، 1385، به نقل از ضیایی نجف آبادی، 1386).

دورۀ پیش‌دبستان یا دورۀ آمادگی در نظام آموزشی ایران، دوره­‌ای است که کودکان در یک یا دو سال قبل از ورود به دبستان می‌گذرانند. این دوره جهت آماده ساختن کودکان برای ورود به دبستان است (شورای عالی آموزش و پرورش، 1392).

 کول (1991)، برنامۀ آموزش و پرورش پیش از دبستان را چنین تعریف کرده است: کودک محور است و از رویکرد بازی و فعالیت پیروی می­کند، محیط بازی محرکی را برای تحول شناختی، کلامی، اجتماعی، عاطفی و جسمی کودک فراهم می­آورد، کودکان را برای دوران ابتدائی آماده می­کند، این برنامه مبنایی برای تحول خواندن، نوشتن و حساب کردن تشکیل می­دهد، تعامل با محیط، مشارکت فعال در فعالیت­های گروهی و توانایی­های حل مسائل خلاق را در کودکان تقویت می­کند، بر تدارک تجارب برای کودکان تأکید دارد به طوری که تحول مهارت­های مربوط به روند یادگیری آنها را تضمین کند، بر طراحی از قبل و جدول­بندی و نظم در برنامه­ها تکیه دارد اما در عین حال نسبت به نیازهای کودکان انعطاف پذیر است، به طور غیر مستقیم کنترل خود و انضباط درونی را در کودکان بهبود می­بخشد (ترجمۀ مفیدی، 1386، راه پیما، 1388).

2-4-1- اهمیت و ضرورت آموزش پیش دبستان: