تلفن همراه
تلفن همراه یک وسیله
شخصی و قابل حمل برای ارتباط مخابراتی است. برای استفاده از تلفن همراه باید شخص
استفاده کننده که مشترک نامیده میشود، به یک شبکهٔ مخابراتی متصل گردد. برای اتصال
به شبکه باید حساب اشتراک تلفن همراه در نزدیک سرویس دهنده (اپراتور) برای مشترک
خاص، ایجاد شده باشد. شبکههای مخابراتی تلفن عمومی در تمام دنیا با قراردادهای
تجاری و شیوههای حسابرسی ویژهٔ خود، به هم متصل میشوند و هر مشترک تلفن همراه معمولاً میتواند با گوشی خود، یک
ارتباط تلفنی با دارندگان تلفنهای ثابت یا همراه در هر جای زمین (مشروط به ارایه سرویس در
آن نقطه) برقرار کند.
منظور از موبایل (گوشی
همراه)[1]
وسیلهای است که برای اتصال به شبکهٔ تلفن همراه به کار میرود. این وسیله که نسلهای گوناگونی
دارد توسط شرکتهای سازنده تولید میشود و به فروش میرسد. در تلفنهای همراه معمولاً یک مجموعه نرمافزار یا سیستم عامل برای
کنترل سختافزار به کار میرود و برنامههای جانبی توسط سیستم عامل اجرا میشوند. یکی از سیستم عاملهای
معروف برای تلفن همراه، سیستم عامل سیمبیان[2] است.
http://fa.wikipedia.org))
2-2-1 تاریخچه ورود
تلفن همراه به ایران
یک دهه پس از ظهور پدیده
تلفن سیار در جهان، ایران نیز در سال 1354تا 1355درصدد استفاده از این سیستم برآمد
و با بررسی هایی که از سوی شرکت مخابرات ایران و کارشناسان خارجی صورت گرفت این نتیجه
حاصل شد که ایران سالانه کشش جذب چهارتا پنج هزارمشترک را دارد، به همین منظور اجرای
طرح با هزارشماره پیش بینی شد اما این تلاش در آن زمان ناکام ماند.
در سال 1367 وزارت
پست و تلگراف و تلفن اقدام به طراحی تلفن همراه کرد که با یک تجدیدنظر درآن در سال
1372 تجهیزات شبکه تلفن همراه کشور خریداری شد و در مرداد ماه سال 1373 فاز اول این
طرح به ظرفیت 10هزار شماره ای آغاز به کار کرد.
همزمان با اجرای این
طرح در تهران، طراحی مقدماتی سیستم تلفن همراه در کرمان نیز آغاز شد که در مرحله
دوم طرح مقرر شد ، تهران ضمن اتصال به این شهرها با ورودی و خروجی زیرزمینی و دریایی
کشور نیز مرتبط شود و جزایر قشم و کیش در مرحله دوم تحت پوشش این طرح قرار گیرند.
طی سالهای 1373 تا 1374 تنها صدنفر در کشور تلفن همراه
داشتند و این سیستم به هیچ عنوان برای مردم شناخته شده نبود.
در شهریور 1374 نیز هنگامی
که آگهی نام نویسی در روزنامه های کثیرالانتشار کشور برای دریافت موبایل 600 هزار
تومانی منتشر شد تنها حدود هشت تا نه هزارنفر ثبت نام کردند.
به عبارت دیگر
استقبال چندانی از این سیستم پایه و ضروری در جامعه به عمل نیامد و حتی در محافلی
با واکنش های منفی ، تلفن همراه سیستمی زاید و تجملاتی عنوان شد.