كليات

تاريخ نشانگر تغيير و تحول بسيار در عصرهاي مختلف مي‌باشد. با هر نسل ابزارها، سنت‌ها و عقايد جديد رشد مي‌كنند و اين موضوع در آغاز قرن بيستم از جايگاه ويژه‌اي برخوردار است. نظام‌هاي اجتماعي، اقتصادي، سياسي در حال تحول مي‌باشند. ابزارهاي جديد موجب پديد آمدن روشهاي نوين و نيز چالش در انديشه انساني شده و با اين چالش تفكرات جديد متولد مي‌شوند و در نتيجه نظام‌هايي متنوع و سازگار با نيازهاي اجتماعي جديد خلق مي‌شوند. زماني كه ايده مرتبط ساختن كامپيوتر به وسيله تلفن در سال 1965 به وسيله دو نفر از محققان به نام‌هاي لري رابرتز (Lary Roberts) و توماس مريل (Thomas Merril) مطرح گرديد و توانستند دو كامپيوتر يكي در كاليفرنيا و ديگري در ماساچوست را به هم وصل نمايند هيچ كس تصور نمي‌كرد كه اين فناوري بتواند چنين تحولي در جوامع بشري ايجاد كند. در سال 1972، رابرتز اولين حافظه E-mail را نوشت. در سال 1980 ساخت كامپيوترهاي شخصي با سرت و حافظه بيشتر توسعه يافت و در دهة 1990 با طراحي شبكه جهاني وب  (world wideweb) و گسترش ناگهاني اينترنت تحولي عظم در فناوري اطلاعات به وجود آمد كه اين فناوري بر روي دانش، آموزش، يادگيري، ارتباطات و دهها مقوله ديگر تأثير بسزايي گذشت و اين موضوع آنچنان سريع رخ داد كه بسياري از دست‌اندركاران، سياستگذاران و رهبران آموزش عالي را حتي در كشورهاي پيشرفته غافلگير نمود. به طوريكه پيش بيني مي‌شود پس از پايان دهة اول 21 كمتر فعاليت آموزشي و پژوهشي بدون استفاده از اينترنت و ارتباطات كامپيوتري صورت پذيرد. (chronicle of Higher Education, 2001)

مراكز آموزش عالي اغاز مسير استفاده از اشكال مختلف فناوري اطلاعات براي بهبود آموزش، پژوهش و خدمات اجتماعي را طراحي مي‌كنند و اين ابزار به عنوان منبع قوي وارد آموزش عالي شده است. (Szatmary, 2000)

در عصر حاضر شكاف شمال و جنوب ناشي از شكاف علمي و فناوري ميان اين دو گروه از كشورهاست. پر كردن اين فاصله محتاج رويكردي نوين و متفاوت به آموزش در سطوح مختلف و برنامه ريزي صحيح و بلندمدت با استفاده از فناوريهاي نوين مي‌پردازد.