عنوان :
اثربخشی شناخت درمانی مبتنی بر ذهن آگاهی برای ارتقاء کیفیت زندگی دانشجویان افسرده غیربالینی

تعداد صفحات :
۱۱۶ صفحه

قالب بندی :
DOC

فهرست مطالب :
چکیده
فصل اول
فصل دوم
فصل سوم
فصل چهارم
فصل پنجم
منابع
پیوست ها

قسمتی از متن :

افسردگی به عنوان یک مسئله بحث برانگیز در حوزه بهداشت روانی باقی است. به نوعی که همچنان باید کارهای فراوانی پیرامون آن صورت گیرد. افسردگی به عنوان یک حالت خلقی بهنجار تجربه ای متداول است. در حالت های افسردگی خفیف، فرد به نشخوار فکری در مورد مسائل منفی می پردازد و در اکثر اوقات احساس هایی مثل ملال، تحریک پذیری و خشم را تجربه می کند، در حالی که برای خود متاسف و غصه دار است و به اطمینان جویی از دیگران شدیداً نیازمند است. افرادی که افسردگی خفیف را تجربه
می کنند در مورد گذشته مشغله ذهنی دارند و نسبت به آینده بدبین هستند (کلارک و فربورن ؛ ترجمه: کاویانی، ۱۳۸۰)

در هر مقطعی ۲۰-۱۵ درصد بزرگسالان در سطح قابل توجهی از نشانه های افسردگی رنج می برند و حداقل ۱۲ درصد به میزانی از افسردگی که آنها را در مرحله ای از زندگی به سمت درمان بکشاند مبتلا هستند. در جوامع غرب، افسردگی در بین زنان تقریباً دو برابر این میزان در مردهاست (هاوتون و همکاران؛ترجمه قاسم زاده، ۱۳۸۵)

فرد افسرده، انرژی و انگیزه لازم برای انجام فعالیت های روزانه را ندارد. عملکرد تحصیلی و شغلی در روابط بین فردی در فرد افسرده مختل می شود. او غمگین تر و ناامید تر از آن است که برای مشکلات خود راه حلی بیابد و یا بتواند در مورد مشکلات مهم زندگی اش تصمیمی اتخاذ کند.گاهی نیز افراد مبتلا به افسردگی شدید اقدام به خودکشی می کنند. عوامل مختلفی در بروز و آمادگی فرد برای ابتلا به افسردگی دخیل هستند (سادوک و سادوک ؛ ترجمه رفیعی و سجادیان، ۱۳۸۲). افسردگی از تعامل بین چندین عامل مختلف، حاصل می شود. شروع رسیدن آن به متغیرهای مختلف زیست شناختی، سابقه بیماری، محیطی و روانی- اجتماعی مربوط هستند (هاوتون و همکاران؛ ترجمه: قاسم زاده، ۱۳۸۵)

تغییرات محیطی و اجتماعی می توانند خلق فرد را تحت تأثیر قرار دهند. ورود به دانشگاه مقطع بسیار حساس در زندگی نیروهای کارآمد، فعال و جوان در هر کشوری است که غالباً با تغییرات زیادی در روابط اجتماعی و انسانی آنها همراه می شود. در کنار این تغییرات به انتظارات و نقش های جدید باید توجه ویژه کرد ( عباسی و همکاران،۱۳۸۰). در تحقیقی که در خصوص سلامت روانی دانشجویان دانشگاه تهران توسط باقری و همکاران (۱۳۷۴) انجام گرفت، معلوم شد که ۳۰ درصد از پذیرفتگان، احساس غمگینی و افسردگی داشتند. در این بررسی دانشجویان تهرانی از سلامتی بیشتری نسبت به دانشجویان شهرستانی برخوردار بودند. بر اساس تحقیق امینی و همکاران (۱۳۸۰) گروه های دانشجویی از دامنه بالایی از اختلال افسردگی رنج می-برند و در حدود ۷۸ درصد از دانشجویان دانشگاه از بعضی نشانه های افسردگی در رنجند.

به اعتقاد آدامز ( ۲۰۰۳ ) افسردگی و اضطراب ناشی از زندگی دانشجویی و اثراتی که بر روی سلامت روانی دانشجویان می گذارد در سال های اخیر به شدت مورد توجه و مطالعه واقع شده است و متاسفانه این اضطراب و افسردگی ناشی از زندگی دانشجویی به خودکشی در دانشجویان منجر می گردد به گونه ای که در حال حاضر خودکشی سومین عامل مرگ و میر در بین دانشجویان ساکن خوابگاه هاست. فشار ناشی از زندگی دانشجویی به علاوه آمادگی بیولوژیکی و روان شناختی دانشجویان سبب می شود تا نرخ ابتلا به اختلالات روانی در دانشجویان ساکن خوابگاه ها افزایش یابد (نصیری و همکاران، ۱۳۸۵)

مطالعات انجام شده در گروه های دانشجویی نیز دامنه بالایی از این اختلال را نشان می دهد. در یک مطالعه توصیفی که تحت عنوان سلامت روانی در دانشجویان سال اول دانشگاهی در مکزیک به عمل آمد سلامت روانی و میزان شیوع اختلال روانی در بین یک گروه ۷۰۸ نفری از دانشجویان سال اول دانشگاه مورد بررسی قرار گرفت. نتایج حاصل نشان داد که ۸۴ درصد دانشجویان نیاز به خدمت روان شناسی دارند. همچنین اضطراب و افسردگی به عنوان شایع ترین اختلالات روانپزشکی محسوب شده بود (امینی و فرهادی، ۱۳۸۰)

آشنا نبودن بسیاری از دانشجویان با محیط دانشگاه در بدو ورود، جدایی و دوری دانشجویان شهرستانی،
بی علاقگی احتمالی یا عدم شناخت از رشته تحصیلی، ناسازگاری با دانشجویان دیگر، کافی نبودن امکانات رفاهی و اقتصادی و مشکلاتی نظیر آن، از جمله شرایطی است که می توان مشکلات و ناراحتی های روانی را بوجود آورد و یا تشدید کند و باعث افت عملکرد افراد گردد (عباسی و همکاران،۱۳۸۰)