تعريف مسأله و بيان سوالها

خداوند متعال نوع انسان را از دو جنس مرد و زن آفريده و تفاوت در جنسيت را مايه بقاي نوع انساني قرار داده است. تفاوتهاي جسمي و روحي - رواني زن و مرد ناشي از خلقت تكويني آنهاست حكمت ها و مصلحت هاي خاص خود را دارد. اين تفاوتها در بعد تشريحي، مسايل فقهي و حقوقي خاص و متفاوتي را براي هر دو جنس به دنبال دارد و باعث شده كه احكام آنها در برخي موارد با هم مشابهت نداشته باشد.

دين مبين اسلام به عنوان آخرين دين الهي كه بهترين و كامل ترين برنامه را براي سعادت دنيوي و اخروي انسان ارايه داده است براي زن و مرد هويتي واحد قايل است و تنها ملاك و معيار برتري هر يك از دو جنس را تقوي معرفي مي كند.

و شخصيت انساني آنها را واجد حقوق مساوي و مستعد رشد و كمال و تقرب به خداوند متعال مي داند.

براي شناخت و درك صحيح مسايل فقهي و حقوقي زنان بايد به ويژگيهاي خاص تكويني زنان در بعد روحي – رواني و جسمي توجه شود و سپس در مورد حضور متناسب زنان در عرصه هاي خانوادگي ،‌اجتماعي ، اقتصادي و سياسي و ... به قضاوت بنشينيم و گونه برداشت‌ها و تصميم گيريهاي ما در مورد زنان تناسبي با حقوق زنان نداشته ، دچار افراط و تفريط و چه بسا حقوق زن به نام تساوي حقوق يا دفاع از حقوق زنان پايمال شود يعني همان كاري كه در سده هاي اخير در غرب صورت گرفته است.

فمينيسم يا زن سالاري افراطي از جمله جريانات دفاع از حقوق زنان در سده اهي اخير به خصوص دهه 60 ميلادي است. اين طرز تفكر در اواخر قرن 18 در غرب شروع به شكل گيري كرد و به طور مشخص و سازمان يافته در چهارچوب يك نهضت سياسي در سال 1848 شروع شد.

با دقت در ديدگاهها و عملكرد فمينيست ها كه گاهي گرايش هاي افراطي نيز در پيش گرفته اند مشاهده مي كنيم كه آراء آنها ناشي از سير تاريخي ستم به زنان در غرب بوده و اين ستم باعث شده كه جنبشي در دفاع از حقوق زنان در آن ديار شكل بگيرد و زناني كه تا كنون ستم مي ديدند اكنون به شكل ديگري در قالب دفاع از حقوق زنان مورد ستم واقع شوند.

بنابراين سؤالاتي كه اين رساله در صدد پاسخ به آنهاست عبارتند از:

1- آيا اسلام معتقد به تشابه حقوق زن و مرد است؟

2- آيا بعضي از محدوديت هاي اسلام در مورد زنان مخالف حقوق زن است؟