فرمت ورد قابل ویرایش

 مقدمه:

 همراه با رشد شتابان شهر نشيني مسئله تأمين مسكن همواره به عنوان اولين مسئله مهم اقتصادي و اجتماعي در جوامع شهري تبديل شده است . رشد سريع شهرنشيني در كشورها توسعه منابع وامكانات براي پاسخگويي به نياز افراد به سرپناه را تحت فشار قرار داده است در كشورها به دنبال رفع مشكل تأمين مسكن از طرف وزارت مسكن سياستهاي مختلفي اعمال شده است يكي از اين سياستها سياست انبوه سازي مسكن مي باشد

 در اين پروژه سعي شده است كه اين سياست را كه به عنوان راه حلي براي مشكل كمبود مسكن در شهرها اعمال شده است بطور موردي در شهر يزد مورد ارزيابي قرار گيرد .

 اهميت موضوع تا آن حد است كه مسكن امروزه به عنوان يكي كالاي اساسي بيشترين انگيزه خانوارها به منظور پس انداز ايجاد مي كند . همچنين بيشترين ميزان اشتغالزايي را در بين فعاليتهاي اقتصادي مربوط به بخش مسكن مي باشد

 به همين منظور هر سياستي كه به مرحله اجرا مي رسد در صورت عدم كارايي تأثيرات كلاني برروي اقتصاد كشور سرمايه ملي و هزاران فاكتور ديگر خواهد گذاشت.

در اين مقاله سعي بر آن شده است كه كارايي اين سياست كه به عنوان راه حلي براي مشكل كمبود مسكن در شهرها اعمال شده است بطور موردي در شهر يزد مورد ارزيابي قرار گيرد .

هدفي كه زمينه ساز حركت در اين تحقيق مي باشد

 بررسي كارايي سياست انبوه سازي در مقابل تك سازي با استفاده از نظرات افراد ساكن دراين مجتمع ها مي باشد به دنبال رسيدن سئوالاتي كه مطرح شد بااستفاده از روش تحليل تجربي حركت كرديم و در طي كار از روش تكميل پرسشنامه جهت اثبات فرضيه هاي پيش بيني شده استفاده شد و نتايج ارزيابي نيز در طول پروژه ارائه شده است .

تاريخچه انبوه سازي :

1- جهان ، 2- ايران 3 – يزد

1)    جهان :

روش انبوه سازي و كوچك سازي ريشه در تاريخ و شرايط خاص دارند شايد بتوان سابقه اين امر را در دوران مصر باستان بازيافت . در آن دوران براي هزاران نفر كارگري كه ساختن اهرام ثلاثه را بر عهده داشته اند مجموعه مسكوني متراكم وانبوهي با حداقل امكانات بنا شده بود . كه تنها حكم سرپناهي را داشتند كه آنان را تا حدي تنها از گزند سرماو گرما محفوظ مي داشت در طول تاريخ نيز جابه جايي جهان خانه محقر و كوچك براي زندگي مردم فقير و كم درآمد ايجاد شد؛ كه برخي مناطق بصورت مجموعه هاي مسكوني كوچك ظاهر شده اند .

 كوچك سازي و انبوه سازي به تعبير امروزي ريشه در برنامه هاي مسكن شهرهاي صنعتي اروپايي پس از انقلاب صنعتي دارد كه در جهت تأمين مسكن مهاجرين روستايي كه براي كارگري به شهرها آمده بودند و در محيطهاي بسيار آلوده و كثيف وغير انساني زندگي مي كردند ارائه و به اجرا در آمد . وجود اين اماكن نامناسب زيست عاملي در ارائه آرا و اجراي طرحهاي و برنامه هاي متنوعي براي تهيه مسكن مناسب كارگران وشهروندان و اصلاح كالبد و سيما و بافت شهرهايي بود كه طي دوره انقلاب صنعتي شكل گرفته بودند [ نقي زاده ، محمد ، انبوه سازي و پيامدهاي آن ، مجله مسكن انقلاب شماله 15،‌صفحه 4.2]