مقدمه :

استمرار و بقاي هر جامعه اي مستلزم آن است كه مجموعه اي از باورها، دانشها و رفتار و گرايشها و مهارتهاي آن به نسلهاي بعدي منتقل شود. سازو كار وسيله اين انتقال «آموزش و پرورش» است. آموزش و پرورش به معني اعم آن مترادف ، « جامعه پذيري» است يعني فراگردي كه از طريق آن افراد به يادگيري نقشها، قواعد و به طور كلي فرهنگ جامعه خود مي پردازند. و آموزش و پرورش به طور اخص فراگر است كه به واسطة آن افراد در وضعيتهاي سازمان بافته، اجتماعي در معرض « منظم» دانشها مهارتها و رفتارها و گرايشهاي خاصي قرار مي گيرند.

آموزش همچنين يكي از حقوق انساني و عامل كليدي در توسعه محسوب مي شود مطالعات نشان داده است كه هيچ يك از كشورهاي توسعه يافته قبل ازدسترسي به آموزش ابتدايي همگاني به رشد اقتصادي قابل توجهي است نيافته اند. و شرط نخستين هر پيشرفتي « توزيع عادلانه» وسايل و كوششهاي آموزشي از نظر اجتماعي است البته بايد اشاره كرد كه دسترسي مساوي به آموزش شرط لازم است ولي شرط كافي براي “ دموكراسي تعليم و تربيت نيست اگر چه غالباً تساوي دسترسي را غايب و هدف تعليم و تربيت آزاد و همگاني ميپندارند بايد اشاره نمود كه دستيابي مساوي به معناي فرصت مناسب نيست زيرا تأمين عدالت بايد متضمن فرصت و امكان مساوي براي احراز كاميابي نيز باشد اجراي عدالت آموزشي ميتواند با تضعيف اختلاف طبقات اجتماعي را در اشاعه دموكراسي اجتماعي نيز مؤثر افتد. منظور از دموكراسي اجتماعي در آموزش و پرورش اين است كه براي ايجاد يك فرصت مساوي براي هر فرد در هرطبقه وشرايط اجتماعي ( قوميت، نژاد، جنسيت) كليه مساعي و اهتمام از طرفيك جامعه به كار رود، تا اينكه افراد امكانات بهره وري ازاستعدادهايشان فراهم گردد طبق آخرين آمار بدست آمده ارتباطي بين توسعه و برابري جنسيتي درزمينه آموزشي وجود دارد. علاوه بر تأييد اين واقعيت كه هر چقدر كشوري پيشرفته تر باشد نابرابري جنسيتي در آن كمتر است.