یک روش عمده برای تهیه آسفالت رنگی و درنتیجه سطوح رنگی استفاده از بایندرهای رنگی است. عمده آسفالت رنگی بوسیله اضافه کردن پیگمنت در هنگام اختلاط آسفالت تهیه می شود و بیشتر از پیگمنت اکسید آهن استفاده می کنند. معمولاً از آسفالت رنگ شده باکیفیت استفاده می کنند تا مطمئن شوند سطح رویی مواد هنگامی که در معرض ترافیک قرار می گیرد خصوصیات رنگ خود را حفظ کند. ضعف اصلی مخلوط آسفالت رنگی که با استفاده از قیرهای معمولی تهیه می شود به شرح زیر است:

• تنها رنگی که می توان به دست آورد رنگ قرمز است و
• مقدار اکسید آهن موردنیاز برای دست یابی به این رنگ زیاد است و درنتیجه قیمت تمام شده محصول افزایش می یابد.

برای تهیه آسفالت بارنگ هایی به غیر از قرمز، قیرهای اصلاح شده پلیمری معرفی شده اند. در این نوع قیرهای سنتزی به دلیل عدم حضور آسفالتن می توان از پیگمنت های مختلف برای به دست آوردن انواع رنگ ها استفاده کرد. خواص رئولوژیک و مکانیکی این بایندرهای سنتز شده با قیرهای معمولی یکی است با این تفاوت که دمای تجهیزات ویسکوز درجه حرارت بالا این بایندرها ۱۵ درجه سانتی گراد کمتر از قیر نفوذی مربوطه است. آسفالت های تهیه شده بوسیله این بایندر برای رنگی شدن به یک تا دو درصد پیگمنت نیاز دارند در صورتی که برای تهیه آسفالت قرمزرنگ با قیرهای معمولی به بیش از ۵ درصد پیگمنت نیاز است.

کاربردهای آسفالت رنگی:

• معمولاً از آسفالت قرمز به عنوان سنگ فرش و لایه محافظ روی غشاهای ضد آب پل ها استفاده می شود. وقتی کف پل ها تعمیر می شود پیمانکاران فقط سطح را که همان آسفالت رنگی است تعویض می کنند و به این طریق مواد ضد آب و گران قیمت که در پل ها استفاده شده از بین نمی روند.
• از آسفالت رنگی بارنگ روشن می توان برای روکش جاده در داخل تونل ها استفاده کرد، درنتیجه راننده به خوبی متوجه جاده خواهد بود و در هزینه های روشنایی تونل صرفه جویی می شود.
• می توان از این ماده برای مشخص کردن ایستگاه های اتوبوس و تاکسی استفاده کرد.
• از آسفالت های رنگی می توان در مکان های تفریحی برای افزایش جذابیت بصری استفاده کرد
•