نوع فایل : Word
تعداد صفحات : 47
فهرست محتوا
پیشگفتار
معماري اسلامي در ايران
در تواريخ آمده است كه نخستين مسجد ايراني مسجدالثّور نام داشت كه به سال 81/700 در قزوين ساخته شد. اما قديميترين بناي اسلامي كه تاكنون در ايران كشف گرديده، مسجدي به نام تاري خانه در دامغان است، در نيمه راه مشهد به تهران. اين مسجد در فاصلهي سالهاي 133/750 و 170/786 ساخته شده است. به نوشتهي گدار Goddard ، «اين مسجد به سبب هماهنگي تناسبات و جزرهايش هنوز يكي از باشكوهترين ابنيهي اسلامي است». اين مسجد با طاق پوشيده شده است.
در طول دورهي اسلامي، ساختمانهاي ايراني به داشتن گنبدهاي زيبا معروف بودهاند. اين گنبدها به خلاف آنچه در شيوهي بيزانسي معمول بود هرگز روي لچكيهاي از نوع رومي بنا نميشد، بلكه بر سكنجهاي سادهاي استوار بود كه بر گوشههاي سقف سوار ميشد و شكل مربّع سقف را مبدّل به هشت ضلعي ميكرد. نخستين گنبد متعلّق به دورهي اسلامي در ايران از آن مسجد جامع قم است. اين گنبد در سال 256/878 به دست ابوسعدبن حسين ساخته شده و هشتاد پا ارتفاع دارد.
از آن زمان تا به حال، سه نوع متفاوت از گنبد در ايران ساخته شده است: (1) گنبدهاي يك جداره، (2) گنبدهاي دو پوسته و (3) گنبدي كه با گنبد خيمهاي چندوجهي يا سقف مخروطي شكل ] رك (رخ) - م. [ پوشانده شده است. گنبد يك جداره محصول تداوم شكل گنبدهاي دورهي ساساني است و در دورهي سلجوقي متداول بود. برجستهترين و بارزترين گنبدهاي نوع دوم را در مقبرهي سلطان سنجر در مرو (552/1157) ميتوان ديد و معروفترين نمونهي اوّليّه از نوع سوم، گنبد قابوس (398/1007) است. ..
- معماري اسلامي در ايران
- جايزه معماري نمايشگاه فرانكفورت
- آشنايي با تالار معماران جهان
- شاخصترين بخش معمارانه
- آشنايي با تالارهاي معماران
- نقد آثار ونتوری در نشست ماهيانه معماران
- منابع: