هدف اصلی این تحقیق ارزیابی بیشتر رابطه ویژگی های شغلی و رضایت شغلی و اثر جو سازمانی بر این رابطه در سازمان دانشگاه آزاد اسلامی واحد مشهد است.جامعه مورد پژوهش، تمامی کارمندان و کارشناسان دانشگاه آزاد اسلامی،که تعداد ایشان ۲۰۶ نفر بود. نمونه مورد پژوهش ازمیان ایشان از طریق نمونه گیری تصادفی انتخاب شدند. حجم این نمونه با توجه به جدول مورگان که تا حدودی در میزان حجم نمونه معتبر است، ۸۵ نفر انتخاب شد. از میان تعداد پرسشنامه های توزیع شده، ۸۰عدد آن باز گردانده شد.
پرسشنامه های مذکور از سه قسمت تشکیل شده بود، قسمت اول آن پرسشنامه جو سازمانی لیتوین و استرینگر، قسمت دوم پرسشنامه شناخت شغل جان واگنر و قسمت سوم پرسشنامه رضایت شغلی اسمیت، بود. از آلفای کرونباخ برای پایایی ابزارها وبرای روایی، از روایی محتوایی و برای اطلاعات توصیفی متغیرها از روش همبستگی پیرسون ومیانگین و انحراف معیار و از رگرسیون چندگانه، برای تعیین رابطه ی متغیر ها با هم استفاده شد. پایایی ابزار جو سازمانی ۰/۸۱ و پایایی ابزار شناخت شغل ۰/۴۵ و ابزار رضایت شغلی ۰/۶۲ بدست آمد. تمام متغیر ها با هم از جمله ویژگیهای شغلی و رضایت شغلی با هم رابطه ای به دست نیامد. رابطه جو سازمانی و رضایت شغلی نیز باهم رابطه ای نداشتند.
در نهایت اثر جو سازمانی بر رابطه ویژگی های شغلی و رضایت شغلی نیز نتوانست در این رابطه تاثیر بگذارد. این یافته ها نشان دادند که رابطه ویژگیهای شغلی و رضایت شغلی نمی تواند بطور جامع و کامل بدون در نظر گرفتن جو سازمان، ملاحظه شود. غنی سازی شغلی برای بالا بردن ویژگیهای شغلی وقتی که مدیران از جو و محیط کارشان رضایت کافی نداشته باشند، مداخله ای مناسب است. بهبودکیفیت زندگی کاری مدیران و ایجاد برنامه هایی برای تقویت روابط همکاران با هم و با سرپرستانشان و ایجاد تیم کاری از جمله پیشنهادات این مطالعه بوده است.
.