“منفعت عمومی” عبارتی است که ما به عنوان محققین حسابداری آن را با حسابداری با استفاده از انعکاس مرتبط می کنیم. وقتی درباره حسابداری و جامعه صحبت می کنیم به صورت غیرارادی هنجارها به موضوع راه می یابند، و لذا طبیعی می دانیم که به این مسئله پافشاری کنیم که حسابداری بایستی در خدمت منفعت عمومی باشد. این زمینه به واسطه ی ادعاهای سنتی مبنی بر حفاظت حرفه حسابداری از مصالح عمومی، و به واسطه ی تئوریهای ریزاقتصادی و به شیوه جدیدی که تا اندازه زیادی مبنای تحقیقات حسابداری را تشکیل می دهند و حسابداری را به واسطه اطلاعات شفاف و قابل اعتماد برای سرمایه گذاران در جهت کمک به ارتقا و رفاه اجتماعی در نظر می گیرند، تقویت شده است. هرچند، تحقیق حسابداری که تصور منفعت عمومی را زیر سئوال برده باشد به ندرت وجود دارد. محققین به ندرت مقصود از “منفعت عمومی” را مورد خطاب قرار داده یا چگونگی ارتباط حسابداری با آن را مورد سئوال قرار می دهند. محققین (تحقیق کننده در خصوص) باور عمومی، به واسطه ی نمونه های ریز اقتصادی شان، مایلند تا ارتباط یک طرفه ای را بین حسابداری و منفعت عمومی فرض کنند، ارتباطی که در آن حسابداری “بهتر” (یعنی قابل اعتمادتر، صادقانه تر، قابل مقایسه تر، به موقع تر، و مانند آن) برای رفاه اجتماعی بیشتر ایجاد می شود. حتی محققین منتقد هم برخی اوقات این ارتباط یک طرفه را می پذیرند اگرچه آنها معمولاً معتقدند که این ارتباط خراب شده است برای فراتر رفتن از این اجماع و آشکار کردن تحقیق درباره “منفعت عمومی” در نظر گرفتن حسابداری و منفعت عمومی به عنوان قانونی دوطرفه مفید است (در مقایسه با Neu، در آینده نزدیک می آیند)

“The public interest” is a phrase that we, as accounting researchers, associate with accounting almost by reflex. When we talk about accounting and society, the normative imperative creeps in, and we find it quite natural to insist that accounting ought to serve the public interest. This predisposition is reinforced by the traditional claims of the accounting profession to protect the public interest, and by the neoclassical microeconomic theories that underpin so much accounting research, which deem accounting to aid in social welfare maximization by providing transparent, reliable information to investors. Accounting research that problematizes the notion of the public interest is rare, however. Researchers seldom directly address what is meant by “public interest”, or question how accounting is connected to it. Mainstream researchers, by virtue of their microeconomic models, tend to assume a unidirectional relationship between accounting and the public interest, wherein “better” accounting (i.e. more representationally faithful, more reliable, more timely, more comparable, and so forth) makes for greater social welfare. Even critical researchers frequently accept this one-way relationship, albeit they usually contend that the relationship is impaired. To move beyond this consensus, and open up “public interest” research, it is helpful to consider accounting and the public interest as being mutually constitutive (cf. Neu, forthcoming).