بیشترین تحرک و نمود دولت جدید، بویژه تیم اقتصادی دولت معطوف به ارائه تصویری خاص از اقتصاد با هدف ناکارآمد جلوه‌دادن دولت قبل و سخت جلوه‌دادن بهبود امور است و این در شرایطی است که از یک طرف دستاوردهای دولت قبل از جمله در حوزه‌های علم و فناوری، عمرانی و زیربنایی، بهبود توزیع درآمد و کاهش چشمگیر ضریب جینی و یا ارتقای کشور از مرتبه توسعه انسانی متوسط به توسعه انسانی بالا، کتمان می‌شود و از طرفی دیگر از ارائه آمار صحیح عملکردی - سیاستی حدود دو سال گذشته اجتناب می‌شود.

عناوین این مقاله به شرح زیر است :

۱- انتقاد از گذشتگان و اجتناب از نقد عملکرد خویش

۲- افزایش پایه پولی (برداشت دولت از منابع بانک مرکزی و افزایش بدهی بانک‌ها) و رشد فزاینده نقدینگی

 ۳- انبساط مالی و تأمین پولی بودجه

 ۴- کاهش عملکرد تولید ملی

 ۵- تداوم افزایش شاخص عمومی قیمت؛ توسل به تورم نقطه به نقطه

۶- توقف اجرای سیاست‌های کلی اصل ۴۴ قانون اساسی

 ۷- توقف نسبی اجرای طرح‌های عمرانی

 ۸- رویکرد آزمایش و خطا در سیاستگذاری و اجرا

۹- رکود بازار سرمایه

۱۰- چشم‌انداز مبهم