دانلود گزارش کار بررسی ریز ساختارفولادساده ی کربنیst37  شامل بخش تئوری و عملی به همراه بحث و نتیجه گیری و منابع

تعداد صفحات : 15

فرمت فایل دانلودی : ورد و قابل ویرایش

قسمتی از متن ابتدایی :

الف)تئوری

مقدمه:

فلز آهن در ترکیب با کربن به عنوان اصلی­ترین عنصر آلیاژی و پرکاربردترین آلیاژهای صنعتی را می­سازد. با توجه به دیاگرام آهن-کربن آلیاژهایی با درصد کربن کمتر از 2.11% به عنوان فولاد شناخته می­شوند. فولادها برحسب میزان کربن به سه دسته کم کربن ، کربن متوسط  و پرکربن تقسیم می­شوند.

نمونه مورد آزمایش فولاد st37 می­باشد که دارای 0.17% کربن، 0.05% گوگرد و 0.008% فسفر و مابقی درصد آن را آهن تشکیل می­دهد. باتوجه به درصد کربن این فولاد جزء فولادهای کم کربن محسوب می­شود و در ناحیه هیپویوتکتوئیدی قرار دارد.

این فولاد در دمای محیط دارای ساختار پرلیت و فازهای سمنتیت  و فریت می­باشد.

فاز سمنتیت(کاربید آهن): یکی از سخت­ترین فازهای آهن می­باشد که سختی آن 800-1400ویکرز می­باشد، این فاز باعث کاهش قابلیت ماشینکاری شده و مقاومت به سایش را افزایش می­دهد.

فاز فریت: نرم­ترین فاز آهن است که سختی آن در حدود 80-100برینل می­باشد، استحکام کمی دارد و دارای ساختار کریستالی BCC می­باشد و در تصاویر متالوگرافی به رنگ روشن دیده می­شود.

ساختار پرلیت: ترکیب فریت نرم و سمنتیت سخت­است، که ساختاری لایه­لایه از ذرات فریت و کاریبد می­باشد. نسبت به فریت استحکام بالاتری داشته و نسبت به سمنتیت (کاربید آهن) قابلیت ماشینکاری خوبی دارد ، شکننده نیست و سختی آن حدود 230برینل می­باشد. و در تصاویر متالوگرافی به صورت اثر انگشت دیده می­شود.

در این آزمایش به بررسی تعیین اندازه متوسط دانه به روش های مختلف نیز پرداخته می­شود. اندازه دانه های تشکیل شده در ساختار میکروسکوپی فلزات و آلیاژها  بستگی به عوامل زیادی از جمله: نوع قالب، دمای قالب، میزان فوق گداز، فوق تبرید، اندازه جوانه های اولیه ،تعداد جوانه های اولیه و غیره خواهد داشت. از طرف دیگر اندازه دانه ها از عوامل مهمی هستند که بر روی خواص فیزیکی(عیوب نقطه ای، خطی، صفحه ای و هدایت الکتریکی) و مکانیکی (استحکام، سختی، قابلیت تغییر فرم ( شکل پذیری) ، شکست ، ضربه، خستگی و خزش) فلزات و آلیاژها تأثیر می­گذارند و خواص خوردگی فلزات و آلیاژها را به شدت تحت تأثیر قرار می­دهند بطوریکه با ریز شدن اندازه دانه­ها، خوردگی در مرز دانه­ها افزایش می­یابد و منجر به کاهش مقاومت به خوردگی فلزات و آلیاژها می­شود. 

روش های تعیین اندازه متوسط دانه  ASTM E 112-82 ،ASTM E 112-98

 در تعیین اندازه متوسط دانه ها باید توجه داشت که نقاطی بایستی مورد بررسی قرار گیرند که نماینده کل سطح مقطع فلز و یا آلیاژ مورد نظر باشد.

چهار روش اساسی برای تخمین اندازه دانه­ها توسط استاندارد ASTM توصیه شده است که عبارتند از :

الف ) روش پلانیمتریک (Planimetric Method)

ب) روش تقاطع یا Heyn (روش خطی)

ج) روش مقایسه ای (روش مقایسه با جدول استاندارد ASTM)

د) روش رسم دایره یا Jeffries (روش سطحی سنجی)